(2019-12-21, 12:05 PM)Przemeks napisał(a): Nie wiem czy dobrze mnie zrozumiałeś. Ja pytałem o argumenty za tym że człowiek, który jest przeciwnikiem teizmu nie może jednocześnie nie wierzyć w istnienie Boga. Rozumiem, że ateista to człowiek przekonany w pewnym zakresie - większym lub mniejszym do nieistnienia Boga.
Ależ oczywiście, że może niewierzyć w boga! Zaznaczyłem tylko, że nie może nie wierzyć w bogów deistycznych, czy panteistycznych, bo przeciwko nim nie ma żadnych argumentów, a zwłaszcza argumentów ateistycznych. W dyskusji zazwyczaj, zapewne ty także, stosuje się metodę spłycania dyskusji tylko do bogów teistycznych jako jedynych możliwych, więc ateista równa się do tego porządku. Dlatego jednak zawsze będą w tej dyskusji pojawiać się nieporozumienia, ponieważ spłycacie jej temat. Spytaj jednak ateistę, czy ma jakieś argumenty przeciwko istnieniu bóstw deistycznych, czy panteistycznych?
(2019-12-21, 12:05 PM)Przemeks napisał(a): Z tego co mi się udało zauważyć to ateiści, nie wszyscy ale co najmniej część, przyjęli wygodny poniekąd model niewiary, który przerzuca cały ciężar dowodzenia na wierzących w Boga. Sporu pomiędzy wiarą, a niewiarą w istnienie Boga nie da się - według mnie - rozwiązać na płaszczyźnie akademickiej dyskusji - bo gdyby to było możliwe, już by to zrobiono. Można co prawda wykazywać na podstawie sprzeczności w spójności prezentowanych poglądów, że dana osoba myli się w danym przypadku, i takie rozmowy toczą się - na przykład na tym forum.
Jak wyżej. Ateista przerzuca na ciebie obowiązek udowodnienia nie tego, że Bóg istnieje, tylko, że objawił ci się jako konkretny teistyczny Bóg. Ateista domaga się dowodów na te objawienie i tyle. Potrafisz je udowodnić logicznie - plus dla ciebie.
(2019-12-21, 12:05 PM)Przemeks napisał(a): W przypadku wiary w istnienie Boga zastanawiające jest to, że ową wiarę deklaruje dość spora grupa ludzi. Doskonale zdaję sobie sprawę, że pomiędzy różnymi społecznościami istnieją dosyć duże rozbieżności jak wielbić Boga, co robić, czego nie robić, ale jeśli chodzi o samą deklarację - to sprawa jest taka jak napisałem wcześniej. Nie wiem jak podchodzisz do wiary w Boga pod względem potrzeby ludzkiej - bo od tej strony też przydałoby się ten temat podjąć.
Powinieneś zdawać sobie sprawę, że większość mega-religii powstało za pomocą przemocy i strachu. Tak samo można dowodzić racji, że komunizm jest cudowną odmianą demokracji, bo wiesz spora część ludności świata wiąże się z tą ideologią, a w Korei to nikt złego słowa nie powie, że komunizm jest bue. W każdym razie, nie wiem czy jesteś na brzęcząco, ale coraz więcej ludzi deklaruje ateizm i nie dlatego, że nie mają potrzeby wierzyć w coś, tylko dlatego, że znajdują sobie nowe normy moralne, czasami nawet lepsze (co dla mnie nie jest szczególnym wyzwaniem).
(2019-12-21, 12:05 PM)Przemeks napisał(a): Pytanie dlaczego nie wierzę w bogów innych nurtów jest pytaniem dosyć trudnym ale też bardzo ciekawym. Może dlatego nie jestem np. hinduistą, bo w moim otoczeniu było bardzo mało osób będących w tej religii. To oczywiście nie znaczy, że pierwszy lepszy wyznawca tej religii przekonałby mnie do swojej racji.
Dziedziczenie wiary jest nie tyle argumentem za istnieniem Boga, co argumentem przeciwko wysuwanym przez Ciebie zarzutom wobec mnie o hipokryzję. Sam zaś termin hipokryzja ma więcej wspólnego z dochowywaniem zasad moralnych, a nie z deklarowaniem wiary w istnienie Boga.
Cały czas popadasz w niezrozumienie. Ty nadal uważasz że chodzi o to, żeby wybierać pomiędzy bogami, że któryś jest ten właściwy. Postawiłeś jednak wcześniej hipotezę z wynikiem nieudowodnionym, ale możliwym, w takim przypadku, w myśl logiki trzeba uznać wszystkie możliwości jakie są dostępne. Ja ci więc nie każę wybierać pomiędzy JHWH, a Kriszną, tylko to, że musisz istnienie obu tych bóstw uznać za równie prawdopodobne. Przynajmniej w myśl zasady że jakiś bóg musi istnieć, ponieważ nie można udowodnić jego nieistnienia. Chyba, że argumenty za istnieniem JHWH są lepsze. I argument, że ma więcej wyznawców, to raczej kiepski pomysł.
(2019-12-21, 12:05 PM)Przemeks napisał(a): Z prymitywizmem religii w niektórych obszarach mógłbym się zgodzić, np. antykoncepcja w Kościele rzymskokatolickim.
Albo awersja do homoseksualizmu ŚJ
Edit:
Dodam jeszcze, że to nieprawda, że człowiek ma wrodzoną potrzebę Boga. Wystarczy przyjrzeć się dzieciom. Dzieci nie odczuwają takiej potrzeby. Jak sam to wcześniej napisałeś zostaje im ona narzucona przez kulturę w miarę dorastania. Religia ma dość sporą siłę przebicia, zwłaszcza w okresie gdy dzieci zaczynają się zastanawiać co się z nimi stanie jeśli ich rodzice nagle umrą. Wytłumaczenie wtedy, że istnieje życie po śmieci jest bardzo prostym chwytem, żeby po prostu przestali zadawać takie pytania. Tak samo jak tłumaczenie skąd się biorą dzieci - bocianem.
W każdym razie wystarczy przestudiować przypadki "dzikich dzieci", aby zauważyć, ze życie z dala od społeczności i jej nauk sprawia, że tacy ludzie ani nie odczuwają potrzeby bliskości boga, a nawet w pewnym wieku jest to dla nich już trudne do zrozumienia.