2016-06-18, 09:40 PM
Tylko kochankowie przeżyją (2013)
Jest to film o wampirach lecz zrobiony na całkiem innych zasadach które znamy tzn świat jest tu widziany "oczami" wampirów a nie ludzi.
Czas tu leci powoli bo nie ma co się spieszyć, i w sumie nawet po co jak wszystko się widziało.
Dwie opinie na temat tego filmu... (z filmwebu)
1.Film jako poezja
Wyższość książki nad filmem to ogólnie rozpowszechniona opinia, z którą nie potrafię się zgodzić. Film to uczta dla oka. Szczególnie taki jak ten. Sypiąca się rudera, mająca za sobą lata świetności, wypełniona antykami, plątaniną kabli, psychodeliczną muzyką, aż wreszcie kryjąca w sobie czarną perłe - Adama. Po drugiej stronie świata istnieje biała perła - Eva, w eterycznym, piaskowym, bladym świecie Maroka. Bliźniacze cząsteczki. Gra kolorów, o której wcześniej wspomniałam, gra światów. Białe i czarne rękawiczki. Noc i dzień. Chęć do życia i jej brak. Tak kontrastowi, a tak idealnie dopasowani. Kwintesencja miłości, esencja bycia ze sobą. Smutek i radość. Rozmowa o śmierci i przyjemność płynąca z każdego ruchu w tańcu.
Podoba mi się niespieszność akcji, idealnie oddaje podejście do życia kogoś, dla kogo czas nie ma końca. Oglądając ten film czułam się jak jedna z nich, a po seansie czułam się jakby zegarek zwolnił swój bieg.
Muzyka przenikająca dusze. Pobudzające wyobraźnie, zmysły.
2.Dno bez fabuły. 2 godziny bezpowrotnie wyjęte z życia.
Jest to film o wampirach lecz zrobiony na całkiem innych zasadach które znamy tzn świat jest tu widziany "oczami" wampirów a nie ludzi.
Czas tu leci powoli bo nie ma co się spieszyć, i w sumie nawet po co jak wszystko się widziało.
Dwie opinie na temat tego filmu... (z filmwebu)
1.Film jako poezja
Wyższość książki nad filmem to ogólnie rozpowszechniona opinia, z którą nie potrafię się zgodzić. Film to uczta dla oka. Szczególnie taki jak ten. Sypiąca się rudera, mająca za sobą lata świetności, wypełniona antykami, plątaniną kabli, psychodeliczną muzyką, aż wreszcie kryjąca w sobie czarną perłe - Adama. Po drugiej stronie świata istnieje biała perła - Eva, w eterycznym, piaskowym, bladym świecie Maroka. Bliźniacze cząsteczki. Gra kolorów, o której wcześniej wspomniałam, gra światów. Białe i czarne rękawiczki. Noc i dzień. Chęć do życia i jej brak. Tak kontrastowi, a tak idealnie dopasowani. Kwintesencja miłości, esencja bycia ze sobą. Smutek i radość. Rozmowa o śmierci i przyjemność płynąca z każdego ruchu w tańcu.
Podoba mi się niespieszność akcji, idealnie oddaje podejście do życia kogoś, dla kogo czas nie ma końca. Oglądając ten film czułam się jak jedna z nich, a po seansie czułam się jakby zegarek zwolnił swój bieg.
Muzyka przenikająca dusze. Pobudzające wyobraźnie, zmysły.
2.Dno bez fabuły. 2 godziny bezpowrotnie wyjęte z życia.