Wracając do ofiary Abrahama, to nie wiem co dokładnie myślał, ale był przekonany, że Izaak będzie żył. Wcześniej Bóg przysiągł Abrahamowi, że poprzez potomstwo Izaaka powstanie wielki naród. To nie było ślepe posłuszeństwo. Abraham miał wcześniej możliwość upewnić się, że Bóg zawsze dotrzymuje obietnic. Podczas swojego życia widział chyba więcej na to dowodów niż my wszyscy tu piszący w swoim życiu razem.
Wspomnienia potopu i mocy Bożej ukazanej wtedy były świeższe, bliższe. Powszechnie uznawane. Nie minęło aż tak dużo pokoleń. Z chronologii Biblijnej wynika, że za czasów Abrahama żył np Sem. Teraz jak siedzimy nad Biblią, to jest to teoretyczne czytanie. Wtedy była możliwość pójść np do Sema (albo kogoś innego, kto sporo o Bogu wiedział, Biblia wspomina np o Melchizedeku) i pogadać jak to było. Takie rozmowy i osobiste doświadczenia Abrahama prawdopodobnie wpływały na wiarę mocniej niż nasze czytanie teraz. Nieporównywalnie mocniejsze to było.
Ciekawe są słowa Abrahama:
""I wtedy rzekł do swych sług: "Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was".
Był przekonany, że wrócą z Izaakiem.
O ciekawej sprawie mówi Paweł:
Hebrajczyków 11:17-19 był przekonany, że Bóg może Izaaka wskrzesić z umarłych. Nie była to łatwowierność, albo jakieś głupie ślepe posłuszeństwo. Było to przekonanie oparte na żywej historii jego nieodległych przodków i własnym doświadczeniu. Wiedział, że Bóg jakoś to dobrze załatwi.
Czy Jefte na pewno chciał ofiarować ofiarę z człowieka? Przecież córki nie zabił? Może chciał oddać na służbę Bogu? Podobnie jak to zresztą z córką zrobił. Co myślicie?
Wspomnienia potopu i mocy Bożej ukazanej wtedy były świeższe, bliższe. Powszechnie uznawane. Nie minęło aż tak dużo pokoleń. Z chronologii Biblijnej wynika, że za czasów Abrahama żył np Sem. Teraz jak siedzimy nad Biblią, to jest to teoretyczne czytanie. Wtedy była możliwość pójść np do Sema (albo kogoś innego, kto sporo o Bogu wiedział, Biblia wspomina np o Melchizedeku) i pogadać jak to było. Takie rozmowy i osobiste doświadczenia Abrahama prawdopodobnie wpływały na wiarę mocniej niż nasze czytanie teraz. Nieporównywalnie mocniejsze to było.
Ciekawe są słowa Abrahama:
""I wtedy rzekł do swych sług: "Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was".
Był przekonany, że wrócą z Izaakiem.
O ciekawej sprawie mówi Paweł:
Hebrajczyków 11:17-19 był przekonany, że Bóg może Izaaka wskrzesić z umarłych. Nie była to łatwowierność, albo jakieś głupie ślepe posłuszeństwo. Było to przekonanie oparte na żywej historii jego nieodległych przodków i własnym doświadczeniu. Wiedział, że Bóg jakoś to dobrze załatwi.
Czy Jefte na pewno chciał ofiarować ofiarę z człowieka? Przecież córki nie zabił? Może chciał oddać na służbę Bogu? Podobnie jak to zresztą z córką zrobił. Co myślicie?