(2016-05-19, 08:04 PM)Gerald napisał(a): Pisz dokładniej
OK, moja wina, prawdopodobnie wprowadzanie tekstu w telefonie zamieniło wyrazy na swoje sugestie automatycznie
Pozwolę sobie więc wyjaśnić dokładniej:
Koprofagia jest dość specyficznym zjawiskiem w przyrodzie. Jak większość takich zjawisk, pojawia się pod wpływem zaburzenia gospodarki hormonalnej np. pod wpływem stresu. Czasami może mieć to pozytywne znaczenie, np. podczas ciąży, kiedy także hormony są rozregulowane, samice zwierząt dbają dzięki temu o higienę potomstwa. Pechowo zjawisko te musi być dziedziczone w genach i może odzywać się w nieodpowiednich momentach.
Koprofilia jest już zjawiskiem całkowicie nie związanym z koprofagią. Jest po prostu rodzajem fetyszu jaki powstał, nie dzięki naszym genom, tylko kulturze. "Winę" za to ponosi rozwój higieny i fakt, że "załatwianie się" stało się zjawiskiem intymnym. W tym fetyszu nie chodzi więc o sam zapach czy smak odchodów, ale podniecanie się łamaniem taboo intymności. Krótko mówiąc legalizacja koprofilii w społeczeństwie i jej powszechna akceptacja, sprawiłyby po prostu, że te zjawisko by znikło, bo nie stanowiłoby już tematu taboo. Jest to zresztą dość młody zwyczaj. Jeszcze do niedawna smarowanie się odchodami zalecane było przez różnej maści znachorów za sposób leczenia wstydliwych chorób np. rzeżączki
Pola Negri podobno myła w moczu włosy, dzięki temu były u niej takie lśniące.
Aż dziwię się, że Eliahu nie wspomniał w tym przypadku o zoofilii tylko pojechał po jedzeniu kału. Pozwolę sobie jednak wyjaśnić dlaczego homoseksualizm nie jest postrzegany jako choroba. Problemem dla lekarzy jest to, że zjawisko homoseksualizmu opiera się na tych samych czynnikach co i heteroseksualizm, a w zasadzie nie towarzyszą mu żadne patogeny, czyli czynniki chorobotwórcze, jak w przypadku koprofagii, czy zoofilii. Podczas zakochiwania się mężczyzny w innym mężczyźnie, towarzyszą temu te same procesy chemiczne co i w przypadku pary heteroseksualnej.
Próby leczenia homoseksualizmu, metodami jakimi leczy się zboczenia, zakończyły się skutecznością 0,08% (w najlepszym przypadku). Cala reszta pacjentów skończyła terapię z depresją i niską samooceną. Wszystkie "wyleczone" osoby pochodziły z rodzin silnie zaangażowanych religijnie, co sugeruje, że po prostu zrobiono im niezłe pranie mózgu i dzięki temu postępują wbrew sobie.
W każdym razie należy odróżnić homoseksualizm od pedofilii, czy zoofilii. W przypadku zboczeń, oparte one są zazwyczaj na patologicznym zjawisku, czego nie odnotowujemy u homoseksualistów. W przypadku pedofilów odnoszą oni silniejsze podniecenie z samego faktu krzywdzenia innej osoby, niż aktu seksualnego. To samo dotyczy zoofilii, gdzie seks ze zwierzętami może być spowodowany autoagresją, za którymi stoją czynniki psychiczne, które można leczyć.
Nieco inaczej jest u psychopatów. Szacuje się, że ok 3% społeczeństwa to osoby psychopatyczne, czyli pozbawione emocji i nie potrafiące odnaleźć się w strukturach społecznych. Psychopaci w większości mogą funkcjonować bez problemu w społeczeństwie, dzięki dość wysokiej inteligencji, jednak często wykazują się zachowaniem patologicznym, jeśli znajdą się w społeczeństwie, które go tego nauczy. Stąd właśnie mamy seryjnych morderców, lub seryjnych pedofilów. Częstym źródłem inspiracji dla psychopatów jest właśnie Biblia, której niektóre przepisy traktują oni dosłownie (z braku wrodzonych norm moralnych).
Wracając jednak do homoseksualizmu. Nie jest jasne jakie geny towarzyszą temu zjawisku. Znamy geny muszki owocówki, które sprawiają, że niektóre osobniki przejawiają takie skłonności. Człowiek ma jednak bogatsze życie erotyczne, dlatego i jego genetyka pod tym względem jest bardziej skomplikowana. Trochę światła na ten temat rzucają ostatnie badania na bliźniakach jednojajowych. Bliźnięta taki są naturalnymi klonami, posiadającymi ten sam zestaw genów. Teoretycznie więc jeśli jedno z nich jest gejem, drugie też powinno być. Nie zawsze jednak tak jest, choć odsetek rodzeństw homoseksualnych wśród bliźniąt jest i tak podwyższony (ok 14%).
Naukowcy podejrzewają, że za zjawiskiem tym stoją epigeny, czyli geny aktywujące się pod wpływem czynników środowiskowych. Podobnie jest np. w przypadku nowotworów. Mozna odziedziczyć raka od swoich rodziców, jednak to czy uaktywni się, rozwinie, czy ulegnie regresji zależne jest często od środowiska (np. palenie papierosów). Naukowcy znaleźli część takich genów, dziedzicznych przez homoseksualne bliźnięta, które leżą w rejonie odpowiadającym za atrakcyjność. Podejrzewa się jednak, że jest to tylko wierzchołek góry lodowej. Dzieki temu można jednak prawidłowo wskazać osobę homoseksualną z prawie 70% dokładnością.
Badania takie budzą jednak kontrowersje. W obecnych czasach wskazanie osoby homoseksualnej może mieć katastrofalne skutki. Podobno niektórzy rodzice już teraz zakładają, że mogliby porzucić dziecko, jeśli wiedzieliby już w dzieciństwie, że urodziło się homoseksualistą. W wielu krajach za bycie homoseksualistą grozi po prostu śmierć.
