(2016-11-20, 01:09 PM)Młodszy brat Szefa napisał(a): EDIT:
Nie jestem pewien, czy rzeczywiście wszystkie 3 wskazane przez Ciebie zjawiska są wynikiem czytania Biblii jako objawionego Słowa Bożego. Z doświadczenia wiem, że są tacy, którzy uważają, że "Słowo Boże jest ponadczasowe i niezmienne", więc... do diabła z kontekstem kulturowym, kobietom nauczać nie wolno i chustki do modlitwy zakładać mają, a i jeszcze długie włosy nosić posłusznie mają (nawet w Afryce!). Tych ludzi założenie "Biblia to Słowo Boże" raczej oddala od poznawania ww. kontekstu...
Jeśli natomiast chodzi o pierwsze 2 punkty, to należy zadać pytanie: czy przypadkiem ludzie nie uznają Biblii za Słowo Boże właśnie po to, aby taką pewność i takie przekonanie uzyskać i nie musieć ich uzasadniać? Jeśli tak postępują, to żyją w iluzji.
Inna sprawa, że to samo można uzyskać na bazie mniej kłopotliwego założenia - że Biblia mówi prawdę o Bogu.
Chyba nie do końca zrozumieliśmy się. Jeśli założysz, że Pismo jest autentyczne, to możesz się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy o mentalności ludzi dawnych epok. To rozumiem przez poznanie kontekstu kulturowego Biblii. Ludzi bulwersuje fakt, że Naród Wybrany przez Boga mógł toczyć wojny, że w Jego wnętrzu dochodziło do różnych waśni. Ja osobiście uważam, że niewielu ludzi umie połączyć model świętego wylansowanego w ubiegłych, dajmy na to, 100 latach z modelem świętego jaki podoba się Bogu. Tutaj troszkę dryfuję na inny temat, ale może warto nad tym problemem trochę się pochylić. Kiedy czyta się ST widzimy postacie takie jak Mojżesz, Dawid, Salomon. Każda z nich miała coś za uszami. Każda z nich była jednak bliska sercu Boga.
Kiedy porównuje się ST i NT pojawiają się istotne pytania. Pytania pojawiają się zawsze, gdy zaczyna się zgłębiać fundamenty danej religii.
Na przykład współczesny człowiek może zadać pytanie: jak to, Dawid taki święty człowiek, a cudzołożył?
I jak to jest z tym ST? Tutaj wojny, wyżynanie całych narodów przez Naród Wybrany, a w NT nadstawianie drugiego policzka?
Sądzę, że w wielu ludziach, którzy czytają Pismo pojawiają się różne emocje - niedowierzanie, zmieszanie, szok.
Przekonanie nie oparte na solidnych podstawach jest właśnie przekonaniem kłamliwym.
Może przyczepię się słówka, ale właśnie wiara, która tak na marginesie bierze się z poznania zmysłowego jest wiarą silną. W iluzji więc żyje człowiek, który nie tyle postępuje, co tylko deklaruje, że ową wiarę posiada.
Cytat:Absolutnie się zgadzam, że nieważne, co skryba miał na myśli!
Jak to, nie jest dla Ciebie istotne, co skryba miał na myśli? A co jest dla Ciebie istotne? Czego nie miał na myśli? Zamiast chcieć zrozumieć skrybę będziesz chciał dopisać mu to, czego powiedzieć nie chciał?