(2017-02-05, 07:05 AM)Przemeks napisał(a): Żeby rozliczać władzę z jej czynów trzeba być co najmniej jej równym, o ile nie być nad nią. A mnie jakoś szczególnie do polityki nie ciągnie.I bardzo dobrze, nie da się siedzieć w bajorze i się nie pobrudzić. Chrześcijanin ma wyznaczone zadania i na pewno nie jest to polityka.
Cytat:Kto przede mną odpowiada? Wydaje mi się, że każdy kto w jakimś stopniu przeciwko mnie zawinił. Pytanie tylko, co należy zrobić, jeśli ktoś np. szkaluje Twoje imię. Co z moją godnością? Czy mam się wtedy zamienić w potakiwacza i udawać, że dany człowiek gra fair w stosunku do mnie?
Jest instrukcja w Ewangelii Mateusza 18:15-18 z pewnością ją znasz
A ponad to:11:28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.
11:29Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
11:30 Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie. Mateusza 11
16:24Wtedy Jezus rzekł do uczniów swoich: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną.
16:25Bo kto by chciał życie swoje zachować, utraci je, a kto by utracił życie swoje dla mnie, odnajdzie je. Mateusza 16
Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie. Galacjan 2:20
Zaparcie się samego siebie to wg mnie pozbycie się tego co nazywamy "własną godnością" czy "JA" bo czy godność to nie synonim miłości własnej?
W sytuacji, o której piszesz, ja poszedłbym do takiej osoby, która szkaluje i powiedział jej, że wyrządza mi krzywdę. I nie chodzi o moją godność tylko o uświadomienie kłamcy, że kłamie. Bo szkalowanie rozumiem jako kłamstwo na czyjś temat. Jak będzie poczuwać się do winy to pięknie, a jak nie, to idę ze wsparciem świadka wg instrukcji. Jeśli szkalujący nie jest bratem w wierze, to ostatnia instancja czyli kościół nie zadziała więc, jeśli nie poczuwa się do winy to się z nim/nią nie zadaję, ale mam świadka, przy którym wyłuszczyłem swoją sprawę i sprawa już nie jest tylko między mną a szkalującym bo i świadek będzie znał moje stanowisko i może obnażyć szkalującego.
Jezus, jak go uderzyli w policzek nie udawał, że nic się nie stało Jana 18:22-23, Paweł też nie udawał, że nic się nie stało Dz. Ap. 23:2-5.
Czasami ludzie krzywdzą nas nie do końca świadomie i w ich opinii w dobrej wierze i czasami wystarczy ich uświadomić o złym postępowaniu wobec nas, aby zaprzestali. A czasami nie wystarczy. Bywa.
Wtedy nie zadaję się z kimś takim, ale nie przeszkadza mi to, aby modlić się, aby Bóg zmienił jego postępowanie wobec mnie.
Ja zrobiłem co mogłem, aby sytuację wyjaśnić, a reszta w rękach Boga. Tak to widzę.