@Daniel
Gatunek jest jednostką klasyfikacji, a rodzaj stopniem klasyfikacji gatunku. To dlatego nie można podać żadnej definicji rodzaju, ponieważ rodzaj to rzecz umowna. Według teorii ewolucji zmiany zachodzą tylko na poziomie gatunkowym, a sama bezpłodność jest tylko granicą zmian. To samo dotyczy podanych przez ciebie kotów. Wszystkie zwierzęta z tej grupy swobodnie się pomiędzy sobą krzyżują dając płodne potomstwo. Teoretycznie według twojej definicji wszystkie te osobniki są tylko zróżnicowane rasowo. Problem w tym, że bliźniacza grupa Panter, do której należą lew, tygrys itp. Już tak swobodnie nie może się krzyżować, dając tylko płodne potomstwo w linii żeńskiej. Wszystkie samce hybrydy z te grupy są praktycznie bezpłodne. Jak więc sklasyfikować relacje pomiędzy nimi? Nie da się! Przynajmniej nie da się według twojej definicji. Ta sama sytuacja dotyczy także żubra. Żubr europejski jest hybrydą żubra pierwotnego (bison piscus) i... tura. Żubr z krową może się krzyżować tyle, że większość hybryd z tego mezaliansu jest bezpłodna. Sporadycznie udaje się jednak uzyskać płodne samice, a bardzo rzadko nawet samce. Spróbuj więc na podstawie tego teraz zaklasyfikować teraz wszystkie trzy gatunki, na podstawie tylko relacji związanych z bezpłodnością??!
Kot będzie więc zawsze kotem, dopóki wiążą go jakiekolwiek relacje z którymś z przedstawicieli kotów, nawet gdy z innym przedstawicielem z tej grupy nie zachodzą takie relacje. Jedynym sposobem powstania różnic pomiędzy dwoma kotami, jest wyginięcie gatunków stanowiących łańcuch podobieństw pomiędzy oboma. To samo stało się z ptakami, które uzyskały niezależność, ponieważ wyginęły wszystkie dinozaury, poprzez które istniało podobieństwo ptaków do gadów. Dlatego klasyfikowanie ptaków jako dinozaury jest dziś nie tyle niepoprawne, co niepotrzebne. Nadal taka klasyfikacja jest stosowana jeśli klasyfikujemy ptaki z okresu jurajskiego, lub kredowego i chcemy je umieścić w drzewie genealogicznym ze współczesnymi osobnikami.
Niezupełnie. To, że w Lotto wygrana wydaje się nieprawdopodobna nie wynika z losowości, tylko z ograniczeń jakie są nałożone na losowania. Jeśli skreślisz wszystkie kombinacje wtedy prawdopodobieństwo wynosi 1:1. W przypadku abiogenezy życia także nieprawdopodobieństwo może tylko wynikać z niesprzyjających warunków dla takiego powstawania. Trudno jest takie warunki określić, ponieważ nie możemy także określić jakie są warunki sprzyjające. Natomiast wszystko inne co wiemy o tym jak mogło powstać życie pokazuje, że nie tyle jest ono nieprawdopodobne co w odpowiednich warunkach jest bardzo powszechnym zjawiskiem.
Przede wszystkim liczba losowań. Biorąc nawet pod uwagę liczbę osobników jaką mogą uzyskać bakterie przez samopodział, można się za głowę złapać. Bakterie dzielą się co pół godz. Łatwo obliczyć, że pod koniec dnia będzie to ok. 2^40 osobników. Podpowiem, że wyniku tego działania nie potrafi wyświetlić kalkulator na swoim ekranie. Przypomnę jednak, że bakterie nigdy nie osiągną takiej liczby osobników, ponieważ ogranicza je ekosystem innych organizmów. Bakterie muszą się więc rozwijać w ograniczonej niszy. Takiego jednak ograniczenia nie ma dla abiogenezy, ponieważ nie ma jeszcze... ekosystemu.
Druga sprawa, to fakt, że nie ma jednej właściwej kombinacji, dla DNA. Wiemy na przykład, że DNA może katalizować zasady spoza tych czterech, które są obecne w organizmach dzisiaj. Po prostu współczesne środowisko sprawia, że te cztery są wydajniejsze w obecnym środowisku. Nie należy jednak uważać, że życie nie mogło powstać niezależnie wielokrotnie w różnych miejscach na ziemi. To co obserwujemy obecnie, to wynik walki o byt, który wynika z samej ewolucji, a nie abiogenezy. Krótko mówiąc obecna podstawa życia mogła wykosić konkurencję, ponieważ ta nie mogła wejść z nią w symbiozę ze względu na odmienną strukturę DNA. Nawet wracając tu do przykładu z Lotto, to przecież większa jest szansa, że wygrana szóstka trafi się w jednym losowaniu kilkakrotnie, niż np. że trafi do naszej kieszeni.
W każdym razie to, że zmiany następują losowo to tylko ułatwienie dla wytypowania właściwej kombinacji. Problemem byłyby tylko ograniczenia nałożone na losowość.
Sam jednak stwierdziłeś wcześniej, że to dość niepowtarzalna sytuacja. W każdym razie Ziemia wcale nie jest aż tak wyjątkowa. Wiemy, że kiedyś na Marsie wcale nie było gorszych warunków do życia niż na Ziemi. Mars miał bogatą atmosferę i większość jego powierzchni stanowiła woda. Problem w tym, że dla Marsa obecna odległość od słońca sprawia, że nie znajduje się on w swojej ekosferze. Stało się to prawdopodobnie poprzez wyrzucenie Urana i Neptuna poza Jowisza i Saturna, przez co zmianie uległa orbita planet bliżej Słońca. W każdym razie istnieją wzajemne korelacje pomiędzy podobieństwem planet sąsiadując. Już sam fakt ułożenia planet według wielkości w układzie słonecznym stanowi o prawidłach stopniowego powstawania planet.
W każdym razie nie jest wykluczone, że na Marsie nie ma życia. Planeta ta produkuje metan, związek organiczny, a jego wahania wskazują, że jedną z przyczyn może być właśnie obecność bakterii, które potrafią metan przetwarzać. Mars może więc być nieodpowiedni do życia, ale czy cła jego powierzchnia taka jest. W każdym razie, czy jeśli odkryjemy życie na Marsie, czy byłbyś zdolny do zmiany zdania, że Bóg nie stworzył ziemi, bo nie jest ona taka wyjątkowa, czy po prostu wymyślisz kolejne wytłumaczenie, które akurat ci pasuje do twojego światopoglądu.
Gatunek jest jednostką klasyfikacji, a rodzaj stopniem klasyfikacji gatunku. To dlatego nie można podać żadnej definicji rodzaju, ponieważ rodzaj to rzecz umowna. Według teorii ewolucji zmiany zachodzą tylko na poziomie gatunkowym, a sama bezpłodność jest tylko granicą zmian. To samo dotyczy podanych przez ciebie kotów. Wszystkie zwierzęta z tej grupy swobodnie się pomiędzy sobą krzyżują dając płodne potomstwo. Teoretycznie według twojej definicji wszystkie te osobniki są tylko zróżnicowane rasowo. Problem w tym, że bliźniacza grupa Panter, do której należą lew, tygrys itp. Już tak swobodnie nie może się krzyżować, dając tylko płodne potomstwo w linii żeńskiej. Wszystkie samce hybrydy z te grupy są praktycznie bezpłodne. Jak więc sklasyfikować relacje pomiędzy nimi? Nie da się! Przynajmniej nie da się według twojej definicji. Ta sama sytuacja dotyczy także żubra. Żubr europejski jest hybrydą żubra pierwotnego (bison piscus) i... tura. Żubr z krową może się krzyżować tyle, że większość hybryd z tego mezaliansu jest bezpłodna. Sporadycznie udaje się jednak uzyskać płodne samice, a bardzo rzadko nawet samce. Spróbuj więc na podstawie tego teraz zaklasyfikować teraz wszystkie trzy gatunki, na podstawie tylko relacji związanych z bezpłodnością??!
Kot będzie więc zawsze kotem, dopóki wiążą go jakiekolwiek relacje z którymś z przedstawicieli kotów, nawet gdy z innym przedstawicielem z tej grupy nie zachodzą takie relacje. Jedynym sposobem powstania różnic pomiędzy dwoma kotami, jest wyginięcie gatunków stanowiących łańcuch podobieństw pomiędzy oboma. To samo stało się z ptakami, które uzyskały niezależność, ponieważ wyginęły wszystkie dinozaury, poprzez które istniało podobieństwo ptaków do gadów. Dlatego klasyfikowanie ptaków jako dinozaury jest dziś nie tyle niepoprawne, co niepotrzebne. Nadal taka klasyfikacja jest stosowana jeśli klasyfikujemy ptaki z okresu jurajskiego, lub kredowego i chcemy je umieścić w drzewie genealogicznym ze współczesnymi osobnikami.
Cytat:Zasoby, nawet w jakiś sposób ograniczone, z których naukowcy - chcący np udowodnić w jaki sposób powstało życie - korzystają w sposób świadomy stwarzają dużo więcej możliwości niż te które miałyby znaleźć się przypadkowo w przypadkowym miejscu w przypadkowym czasie w przypadkowych warunkach w których - wg ewolucjonistów - powstało (przypadkowo?) życie.
Niezupełnie. To, że w Lotto wygrana wydaje się nieprawdopodobna nie wynika z losowości, tylko z ograniczeń jakie są nałożone na losowania. Jeśli skreślisz wszystkie kombinacje wtedy prawdopodobieństwo wynosi 1:1. W przypadku abiogenezy życia także nieprawdopodobieństwo może tylko wynikać z niesprzyjających warunków dla takiego powstawania. Trudno jest takie warunki określić, ponieważ nie możemy także określić jakie są warunki sprzyjające. Natomiast wszystko inne co wiemy o tym jak mogło powstać życie pokazuje, że nie tyle jest ono nieprawdopodobne co w odpowiednich warunkach jest bardzo powszechnym zjawiskiem.
Przede wszystkim liczba losowań. Biorąc nawet pod uwagę liczbę osobników jaką mogą uzyskać bakterie przez samopodział, można się za głowę złapać. Bakterie dzielą się co pół godz. Łatwo obliczyć, że pod koniec dnia będzie to ok. 2^40 osobników. Podpowiem, że wyniku tego działania nie potrafi wyświetlić kalkulator na swoim ekranie. Przypomnę jednak, że bakterie nigdy nie osiągną takiej liczby osobników, ponieważ ogranicza je ekosystem innych organizmów. Bakterie muszą się więc rozwijać w ograniczonej niszy. Takiego jednak ograniczenia nie ma dla abiogenezy, ponieważ nie ma jeszcze... ekosystemu.
Druga sprawa, to fakt, że nie ma jednej właściwej kombinacji, dla DNA. Wiemy na przykład, że DNA może katalizować zasady spoza tych czterech, które są obecne w organizmach dzisiaj. Po prostu współczesne środowisko sprawia, że te cztery są wydajniejsze w obecnym środowisku. Nie należy jednak uważać, że życie nie mogło powstać niezależnie wielokrotnie w różnych miejscach na ziemi. To co obserwujemy obecnie, to wynik walki o byt, który wynika z samej ewolucji, a nie abiogenezy. Krótko mówiąc obecna podstawa życia mogła wykosić konkurencję, ponieważ ta nie mogła wejść z nią w symbiozę ze względu na odmienną strukturę DNA. Nawet wracając tu do przykładu z Lotto, to przecież większa jest szansa, że wygrana szóstka trafi się w jednym losowaniu kilkakrotnie, niż np. że trafi do naszej kieszeni.
W każdym razie to, że zmiany następują losowo to tylko ułatwienie dla wytypowania właściwej kombinacji. Problemem byłyby tylko ograniczenia nałożone na losowość.
Cytat:Co by o Słońcu nie mówić to okazało się być odpowiednie. Zgodnie z tym co mówi Biblia zupełnie nieprzypadkowo.
To akurat, że na kilku tysiącach różnorodnych układów występujących w najprzeróżniejszych konfiguracjach nie znaleziono życia jest raczej dowodem na to, że przypadek Ziemi jest jednak bardziej wyjątkowy niż przedstawiają to ludzie wykluczającym stworzenie tego wszystkiego przez Boga.
Sam jednak stwierdziłeś wcześniej, że to dość niepowtarzalna sytuacja. W każdym razie Ziemia wcale nie jest aż tak wyjątkowa. Wiemy, że kiedyś na Marsie wcale nie było gorszych warunków do życia niż na Ziemi. Mars miał bogatą atmosferę i większość jego powierzchni stanowiła woda. Problem w tym, że dla Marsa obecna odległość od słońca sprawia, że nie znajduje się on w swojej ekosferze. Stało się to prawdopodobnie poprzez wyrzucenie Urana i Neptuna poza Jowisza i Saturna, przez co zmianie uległa orbita planet bliżej Słońca. W każdym razie istnieją wzajemne korelacje pomiędzy podobieństwem planet sąsiadując. Już sam fakt ułożenia planet według wielkości w układzie słonecznym stanowi o prawidłach stopniowego powstawania planet.
W każdym razie nie jest wykluczone, że na Marsie nie ma życia. Planeta ta produkuje metan, związek organiczny, a jego wahania wskazują, że jedną z przyczyn może być właśnie obecność bakterii, które potrafią metan przetwarzać. Mars może więc być nieodpowiedni do życia, ale czy cła jego powierzchnia taka jest. W każdym razie, czy jeśli odkryjemy życie na Marsie, czy byłbyś zdolny do zmiany zdania, że Bóg nie stworzył ziemi, bo nie jest ona taka wyjątkowa, czy po prostu wymyślisz kolejne wytłumaczenie, które akurat ci pasuje do twojego światopoglądu.