Tożsamość projektanta

[pitupitu]

Do mnie na przykład przemawia bardziej słowiański mit o stworzeniu świata, który nie tylko jest bardziej zgodny z nauką, ale i zawiera lepszy motyw podziału na dobro i zło.

Skojarzyła mi się taka ilustracja:
Rzecz dzieje się w świecie zwierząt. Nornice otrzymały informację od człowieka, że nie wolno im wchodzić na konkretny teren. Człowiek nie tłumaczył dlaczego, ponieważ samo pojęcie "uprawa" byłoby dla nornic niezrozumiałe. Nornice otrzymały informację, że wejście na ten teren nie będzie dla nich dobre. Pomimo tego nie przestrzegały zakazu. Człowiek więc, szanując ich własną wolę, ogrodził teren plastikową siatką, jasno określając, po której stronie jest dobro, a po której zło. Niektóre nornice mimo to przegryzały siatkę i przedostawały się na zakazaną część. Rozbudowały sieć tuneli, podziemnych mieszkań i instytucji, ustanowiły swoje prawo i zafunkcjonowały jako społeczeństwo. Wśród nornic powstał pewien model nornicy dobrej i nornicy złej, a z czasem powstawało coraz to więcej odmian norm dobra i zła.
Człowiek najpierw tupał w miejca wybrzuszeń terenu, potem zaczął wkładać w otwory różne rośliny odstraszające te zwierzęta, następnie zaczął używać środków chemicznych. Nornice dziwiły się, dlaczego tak dobrej nornicy zablokowało się wyjście i musi kopać nowy korytarz, a już nie mogły zrozumieć, dlaczego tak porządna i dobra rodzina straciła zdrowie lub życie... Stwierdziły, że nie ma żadnego człowieka, który by się o nie troszczył, a jeśli jest to nie może być dobry, bo przecież pozwala na zło w ich życiu, a największym na to dowodem jest to, że one same wyświadczają więcej dobra swoim dzieciom i innym nornicom, niż otrzymują go od człowieka.
Gdy nornic szkodzących uprawie było już zbyt dużo, a one same dawno zapomniały o wcześniejszym ustanowieniu przez człowieka, co jest dla nich dobre, a co złe, lub pamiętały, ale mimo to nie zamierzały wycofać się z terenu uprawy, człowiek wprowadził na ten teren inną "narodowość zwierzęcą" - lisy.
Nornicom nie mieściło się w głowie, jak człowiek mógł dopuścić, aby jedne zwierzęta mordowały inne.
Cóż, świat podziemny nie dopuszczał możliwości istnienia innego świata, z istniejącymi w nim logiką i sprawiedliwością.
A wystarczyło uznać, że człowiek na początku określił jasno, po której stronie siatki jest dobro, a po której zło i tego się trzymać...