Doskonałość Adama nie wymuszała tego, że zawsze będzie musiał postępować tylko dobrze - wolna wola.
Tak jak nasza niedoskonałość nie wymusza, że ZAWSZE działamy tylko źle - wolna wola.
Mamy pełno różnych słabości których nie miał Adam wynikających chociażby z tego, że mamy złe przyzwyczajenia, żyjemy w świecie pełnym pokus, który nas mocno kształtuje, chorujemy, żyjemy z perspektywą nieodległej śmierci i panicznie chcemy przez to upchać w nasze krótkie życie różne rzeczy, na około widzimy niesprawiedliwość (i to jeszcze często wynikającą z działań ludzi powołujących się przy tym na Boga, podczas gdy deklarujący ateizm często postępują bardziej etycznie od „wierzących”), mamy emocjonalne rany wynikające ze złych doświadczeń itd itp. Długo by wymieniać.
Adam miał jak „pączek w maśle”, miał tak idealnie, że aby można było powiedzieć, że ma wolną wolę to musiał mieć postawiony warunek który by mógł to przerwać. I Stwórca ten warunek jeszcze postawił.
Nie dość, że Adam ten warunek naruszył to jeszcze zrobił to w taki sposób, że poparł tym oszczercę, który zarzucił Bogu kłamstwo i złą wolę.
Lepsze od gadania, deklaracji, tłumaczenia itp w takiej sytuacji jest dać rozsądny czas oszczercy i buntownikom niech udowodnią czy ich zarzuty są słuszne.
Raz na zawsze, tak by nie trzeba było tego nigdy więcej powtarzać.
No i w tym czasie właśnie żyjemy.
Przez opowieści o herosach, filmy takie jak Avengers itd to każdy chyba rozumie inaczej czym jest doskonałość.
Może uściślijmy jak to wogóle rozumiemy. Może każdy z nas trochę inaczej to odbiera. Napiszę jak to rozumiem. Poprawcie mnie i napiszcie jak Wy do tego podchodzicie.
W sensie absolutnym, doskonały jest tylko Stwórca - Bóg Jehowa. Może stawać się kim chce by osiągnąć co chce.
Stworzenia mogą być doskonałe jedynie w odniesieniu do funkcji i możliwości jakie Stwórca im umożliwia. Doskonały może być np program, młotek, odległość Ziemi od Słońca, wielkość Ziemi i cała masa uczynionych/zrobionych/stworzonych dzieł.
W odniesieniu do Adama to był doskonały w tym sensie, że idealnie nadawał się do życia wiecznego na - doskonałej - Ziemi.
Nie różnił się zbytnio od nas. Tak jak my miał - obstawiam, że jednak trochę lepsze - możliwości odczuwania przyjemności i radości z patrzenia, dotykania, słuchania, smaku, węchu, bliskości z innymi ludźmi itd.
Nie miał jakichś supermocy superbohaterów typu oddychanie pod wodą, nadludzka siła itp.
Nie musiał jednak umierać, starzeć się ani chorować na nic co było dopiero następstwem jego grzechu.
(Rzym 5:12).
Nawet to, że wg Biblii ludzie żyli wtedy dużo dłużej świadczy o tym, że im bliżej doskonałości to tym lepiej z tym było.
Ograniczały go jednak prawa fizyki takie jak grawitacja itp.
Gdyby najadł się kolców albo piachu, próbował oddychać pod wodą itp to najprawdopodobniej też jakoś by to negatywnie skutkowało.
Od nas różniło go przede wszystkim to, że do momentu grzechu był...bez grzechu (Rzym 5:14 wg różnych przekładów był „odpowiednikiem”, „wzorem”, „obrazem”, „zapowiedzią”, „kształtem”, „odbiciem”, „podobnym” do tego który miał przyjść, czyli Jezusa) i mógł dzięki temu korzystać z uprawnień i wszystkich gwarancji od Boga.
Potrzebny był więc Jezus który odkupił ludzi tym, że mógł dać to co Adam stracił, a czego nikt żyjący z konsekwencjami nie mógł dać (Rzym 3:22-26)
Czy w odniesieniu do Adama można przyjąć, że był w takim sensie doskonały?
Na koniec jeszcze przytoczę jedno z wielu biblijnych zaproszeń do tego by uczyć się i zmieniać tak by skorzystać z tego co umożliwił Jezus:
„Skoro więc Bóg okazał nam tyle współczucia, to proszę was, bracia: oddajcie swoje ciała jako żywą ofiarę, świętą, przyjemną dla Boga i pełnijcie dla Niego świętą służbę, korzystając ze swojej zdolności myślenia. Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swojego umysłu, żebyście sami mogli się przekonać, jaka jest wola Boga, co jest dla Niego dobre, miłe i doskonałe.” Rzym 12:1,2
Tak jak nasza niedoskonałość nie wymusza, że ZAWSZE działamy tylko źle - wolna wola.
Mamy pełno różnych słabości których nie miał Adam wynikających chociażby z tego, że mamy złe przyzwyczajenia, żyjemy w świecie pełnym pokus, który nas mocno kształtuje, chorujemy, żyjemy z perspektywą nieodległej śmierci i panicznie chcemy przez to upchać w nasze krótkie życie różne rzeczy, na około widzimy niesprawiedliwość (i to jeszcze często wynikającą z działań ludzi powołujących się przy tym na Boga, podczas gdy deklarujący ateizm często postępują bardziej etycznie od „wierzących”), mamy emocjonalne rany wynikające ze złych doświadczeń itd itp. Długo by wymieniać.
Adam miał jak „pączek w maśle”, miał tak idealnie, że aby można było powiedzieć, że ma wolną wolę to musiał mieć postawiony warunek który by mógł to przerwać. I Stwórca ten warunek jeszcze postawił.
Nie dość, że Adam ten warunek naruszył to jeszcze zrobił to w taki sposób, że poparł tym oszczercę, który zarzucił Bogu kłamstwo i złą wolę.
Lepsze od gadania, deklaracji, tłumaczenia itp w takiej sytuacji jest dać rozsądny czas oszczercy i buntownikom niech udowodnią czy ich zarzuty są słuszne.
Raz na zawsze, tak by nie trzeba było tego nigdy więcej powtarzać.
No i w tym czasie właśnie żyjemy.
Przez opowieści o herosach, filmy takie jak Avengers itd to każdy chyba rozumie inaczej czym jest doskonałość.
Może uściślijmy jak to wogóle rozumiemy. Może każdy z nas trochę inaczej to odbiera. Napiszę jak to rozumiem. Poprawcie mnie i napiszcie jak Wy do tego podchodzicie.
W sensie absolutnym, doskonały jest tylko Stwórca - Bóg Jehowa. Może stawać się kim chce by osiągnąć co chce.
Stworzenia mogą być doskonałe jedynie w odniesieniu do funkcji i możliwości jakie Stwórca im umożliwia. Doskonały może być np program, młotek, odległość Ziemi od Słońca, wielkość Ziemi i cała masa uczynionych/zrobionych/stworzonych dzieł.
W odniesieniu do Adama to był doskonały w tym sensie, że idealnie nadawał się do życia wiecznego na - doskonałej - Ziemi.
Nie różnił się zbytnio od nas. Tak jak my miał - obstawiam, że jednak trochę lepsze
- możliwości odczuwania przyjemności i radości z patrzenia, dotykania, słuchania, smaku, węchu, bliskości z innymi ludźmi itd.Nie miał jakichś supermocy superbohaterów typu oddychanie pod wodą, nadludzka siła itp.
Nie musiał jednak umierać, starzeć się ani chorować na nic co było dopiero następstwem jego grzechu.
(Rzym 5:12).
Nawet to, że wg Biblii ludzie żyli wtedy dużo dłużej świadczy o tym, że im bliżej doskonałości to tym lepiej z tym było.
Ograniczały go jednak prawa fizyki takie jak grawitacja itp.
Gdyby najadł się kolców albo piachu, próbował oddychać pod wodą itp to najprawdopodobniej też jakoś by to negatywnie skutkowało.
Od nas różniło go przede wszystkim to, że do momentu grzechu był...bez grzechu (Rzym 5:14 wg różnych przekładów był „odpowiednikiem”, „wzorem”, „obrazem”, „zapowiedzią”, „kształtem”, „odbiciem”, „podobnym” do tego który miał przyjść, czyli Jezusa) i mógł dzięki temu korzystać z uprawnień i wszystkich gwarancji od Boga.
Potrzebny był więc Jezus który odkupił ludzi tym, że mógł dać to co Adam stracił, a czego nikt żyjący z konsekwencjami nie mógł dać (Rzym 3:22-26)
Czy w odniesieniu do Adama można przyjąć, że był w takim sensie doskonały?
Na koniec jeszcze przytoczę jedno z wielu biblijnych zaproszeń do tego by uczyć się i zmieniać tak by skorzystać z tego co umożliwił Jezus:
„Skoro więc Bóg okazał nam tyle współczucia, to proszę was, bracia: oddajcie swoje ciała jako żywą ofiarę, świętą, przyjemną dla Boga i pełnijcie dla Niego świętą służbę, korzystając ze swojej zdolności myślenia. Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swojego umysłu, żebyście sami mogli się przekonać, jaka jest wola Boga, co jest dla Niego dobre, miłe i doskonałe.” Rzym 12:1,2