2019-08-11, 12:36 AM
@Gerald, przepraszam, mało czasu ostatnio.
«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Mk 1:15
Co to Twoim zdaniem oznacza? Ile trwa "bliskie", jeśli wziąc pod uwage znaczenie słowa "bliski"
Oznacza to, że ma być widoczne w postawie. Życie w taki sposób by to nas nie zaskoczyło. Jakby miał Jezus przyjść za chwile.
„Dlatego stale czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: czy wieczorem, czy w środku nocy, czy przed świtem, czy nad ranem — żeby gdy nagle przyjdzie, nie zastał was śpiących Ale co mówię wam, mówię wszystkim: Stale czuwajcie”.” Marka 13:35,36
—-
„Zmierzam do tego, że Jana nie chciano ukrzyżować, choć był tak samo radykalny jak Jezus w stosunku do nauczycieli, a Jezusa chciano i ukrzyżowano. Cos ich jednak musiało różnić w przekazie, postawie, albo w czynach.”
Sorki, ale dalej nie wiem co to miałoby zmieniać?
—-
„Inaczej rozumiem zmartwychwstanie. Zmartwychwstanie jak dla mnie to nie druga szansa na zapoznanie się z Bogiem tylko sąd.”
Hm, pomyślmy. Skoro zapłatą za grzech jest śmierć (Rzym 6:7), to dlaczego ludzie, którzy umarli mieliby po zmartwychwstaniu być sądzeni za coś za co ponieśli już najwyższą karę - śmierć?
Dwa razy za to samo? I to często jeszcze w sytuacji gdy wcześniej o Bogu z prawdziwych informacji to niewiele usłyszeli?
Sprawiedliwe będzie wtedy gdy zmartwychwstaną i podejmą decyzję.
Idźmy dalej, nie wiem jak sam osobiście do tego podchodzisz, ale w sytuacji gdy większość uważających się za chrześcijan uważa, że z chwilą śmierci automatycznie dusza idzie do nieba lub piekła to wychodzi na to, że dzieje się to bez sądu? A sąd będą jakoś później wzywani na sąd, gdy Bóg zadecyduje?
I wtedy dostaną przepustkę z nieba lub piekła i staną na sąd?
Bóg miałby przetrzymywać kogoś w piekle albo niebie bez sądu? Dziwne by to było.
Dużo rozsądniej brzmi to, że ci co zmarli to teraz po prostu nie żyją. A gdy zmartwychwstaną podczas panowania Królestwa Bożego to będą sądzeni na podstawie tego jak będą wtedy postępować.
—-
„Czyli mówisz o ludziach wierzących, a nie wszystkich?”
Pisałem głównie o ludziach wierzących, ale nie tylko. Jest to w jakiś sposób wszczepione w nasze potrzeby i naturalne. Tak to odbieram.
Dowodzą tego oprócz przykładów z Biblii też chociażby różne osoby, które chętnie rozmawiają o Bogu i starają się dopasowywać swoje życie do Jego rad i wymagań.
Znam też wiele osób, które po przekonaniu się, że Bóg jest bardziej, realny niż kiedyś sobie to wyobrażali bardzo mocno zmienili życie na lepsze i potem chętnie pomagają w tym innym.
—-
Czyli można stwierdzić, że uważasz, iż bezprzecznie poznałeś istotę Boga?
Nie mogę tak powiedzieć. Za poważnie to brzmi bym „bezsprzecznie” to ogarnął. Za mały pikuś na to jestem.
—-
„W czym to utrudnia być lepszym człowiekiem? Bo o to chodzi w chrześcijaństwie by być lepszym człowiekiem czy, aby wierzyć w jedynie słuszna doktrynę?
Jezus przyszedł wyzwolić nas od grzechu czy po coś innego?”
Bycie „dobrym człowiekiem”, jest jak najbardziej na plus.
Bycie „dobrym człowiekiem” jest ważne, ale ważne jest to na ile rozumiemy czego Bóg od nas oczekuje.
Gdyby przedsiębiorca zatrudniał ludzi, którzy są tylko „dobrym człowiekiem” to najprawdopodobniej poszedł by z torbami.
Najprawdopodobniej, rozliczy z tego że powołał np rybaka by łowił ryby, siewcę za sianie a sługę który miał mnożyć talenty (monety)
to rozliczał będzie na ile się w to zaangażował.
—-
„Ja uznaję, że tylko święci mogą przebywać w obecności Świętego Boga i tylko tacy będą zbawieni. Tak to sobie widzę.”
W sumie racja, chociaż nie wiem co to rozumiesz przez świętość.
—-
„Heh, to jednak uważasz, że ŚJ to jest ten zbór, choć tak temu zaprzeczasz
Ok, Twoje prawo.”
Zaprzeczam?
Uważam, że bycie Świadkiem Jehowy to właściwa droga. Tak samo jak właściwą drogą było działanie w zborze chrześcijańskim za czasów apostołów.
Dotarcie do zamierzonego celu wymaga oprócz podążania właściwą drogą też dotarcie na miejsce.
«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Mk 1:15
Co to Twoim zdaniem oznacza? Ile trwa "bliskie", jeśli wziąc pod uwage znaczenie słowa "bliski"
Oznacza to, że ma być widoczne w postawie. Życie w taki sposób by to nas nie zaskoczyło. Jakby miał Jezus przyjść za chwile.
„Dlatego stale czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: czy wieczorem, czy w środku nocy, czy przed świtem, czy nad ranem — żeby gdy nagle przyjdzie, nie zastał was śpiących Ale co mówię wam, mówię wszystkim: Stale czuwajcie”.” Marka 13:35,36
—-
„Zmierzam do tego, że Jana nie chciano ukrzyżować, choć był tak samo radykalny jak Jezus w stosunku do nauczycieli, a Jezusa chciano i ukrzyżowano. Cos ich jednak musiało różnić w przekazie, postawie, albo w czynach.”
Sorki, ale dalej nie wiem co to miałoby zmieniać?
—-
„Inaczej rozumiem zmartwychwstanie. Zmartwychwstanie jak dla mnie to nie druga szansa na zapoznanie się z Bogiem tylko sąd.”
Hm, pomyślmy. Skoro zapłatą za grzech jest śmierć (Rzym 6:7), to dlaczego ludzie, którzy umarli mieliby po zmartwychwstaniu być sądzeni za coś za co ponieśli już najwyższą karę - śmierć?
Dwa razy za to samo? I to często jeszcze w sytuacji gdy wcześniej o Bogu z prawdziwych informacji to niewiele usłyszeli?
Sprawiedliwe będzie wtedy gdy zmartwychwstaną i podejmą decyzję.
Idźmy dalej, nie wiem jak sam osobiście do tego podchodzisz, ale w sytuacji gdy większość uważających się za chrześcijan uważa, że z chwilą śmierci automatycznie dusza idzie do nieba lub piekła to wychodzi na to, że dzieje się to bez sądu? A sąd będą jakoś później wzywani na sąd, gdy Bóg zadecyduje?
I wtedy dostaną przepustkę z nieba lub piekła i staną na sąd?
Bóg miałby przetrzymywać kogoś w piekle albo niebie bez sądu? Dziwne by to było.
Dużo rozsądniej brzmi to, że ci co zmarli to teraz po prostu nie żyją. A gdy zmartwychwstaną podczas panowania Królestwa Bożego to będą sądzeni na podstawie tego jak będą wtedy postępować.
—-
„Czyli mówisz o ludziach wierzących, a nie wszystkich?”
Pisałem głównie o ludziach wierzących, ale nie tylko. Jest to w jakiś sposób wszczepione w nasze potrzeby i naturalne. Tak to odbieram.
Dowodzą tego oprócz przykładów z Biblii też chociażby różne osoby, które chętnie rozmawiają o Bogu i starają się dopasowywać swoje życie do Jego rad i wymagań.
Znam też wiele osób, które po przekonaniu się, że Bóg jest bardziej, realny niż kiedyś sobie to wyobrażali bardzo mocno zmienili życie na lepsze i potem chętnie pomagają w tym innym.
—-
Czyli można stwierdzić, że uważasz, iż bezprzecznie poznałeś istotę Boga?
Nie mogę tak powiedzieć. Za poważnie to brzmi bym „bezsprzecznie” to ogarnął. Za mały pikuś na to jestem.
—-
„W czym to utrudnia być lepszym człowiekiem? Bo o to chodzi w chrześcijaństwie by być lepszym człowiekiem czy, aby wierzyć w jedynie słuszna doktrynę?
Jezus przyszedł wyzwolić nas od grzechu czy po coś innego?”
Bycie „dobrym człowiekiem”, jest jak najbardziej na plus.
Bycie „dobrym człowiekiem” jest ważne, ale ważne jest to na ile rozumiemy czego Bóg od nas oczekuje.
Gdyby przedsiębiorca zatrudniał ludzi, którzy są tylko „dobrym człowiekiem” to najprawdopodobniej poszedł by z torbami.
Najprawdopodobniej, rozliczy z tego że powołał np rybaka by łowił ryby, siewcę za sianie a sługę który miał mnożyć talenty (monety)
to rozliczał będzie na ile się w to zaangażował.
—-
„Ja uznaję, że tylko święci mogą przebywać w obecności Świętego Boga i tylko tacy będą zbawieni. Tak to sobie widzę.”
W sumie racja, chociaż nie wiem co to rozumiesz przez świętość.
—-
„Heh, to jednak uważasz, że ŚJ to jest ten zbór, choć tak temu zaprzeczasz
Ok, Twoje prawo.”
Zaprzeczam?
Uważam, że bycie Świadkiem Jehowy to właściwa droga. Tak samo jak właściwą drogą było działanie w zborze chrześcijańskim za czasów apostołów.
Dotarcie do zamierzonego celu wymaga oprócz podążania właściwą drogą też dotarcie na miejsce.