Przemeks
Łatwiejsze do pojęcia jest to wtedy gdy przypomnimy sobie, że tylko Stwórca wszystkiego ma prawo do dysponowaniem życiem swoich stworzeń. (Ezechiela 18:4)
Dlatego dał np w prawie zakaz mordowania, składania ofiar z ludzi itp. Nawet zakazał spożywania krwi, która miała być symbolem. (Kapł 17:11)
Tylko Stwórca - Bóg Jehowa może też przywrócić do życia.
Tak jak przywrócił do życia Jezusa. Patrząc całościowo Jezus nic na tym nie stracił. Wręcz przeciwnie. Podjął się tego i dostąpił zaszczytów i związanych z tym radości. (Hebr 12:2).
Na tym opiera się zresztą nasza wiara, którą nie sprowadza się przecież tylko do przekonania, że był sobie kiedyś Jezus?
Bóg myśli i planuje perspektywicznie. Dlatego dał myślącym stworzeniom życie na określonych warunkach. Takich by umożliwiało to harmonijne i szczęśliwe funkcjonowanie wszystkich wiernych Mu stworzeń - dysponujących wolną wolą - przez całą wieczność.
Boży plan jest na wieczność i musi opierać się na stabilnej podstawie. Bez prowizorki i łamania zasad spajających całe zamierzenie.
Gdyby Bóg w kwestii Adama złamał własne zasady sprawiedliwości, (np: "zapłatą za grzech jest śmierć" Rzym 6:23) to jaką byśmy mieli pewność, że nie będzie łamał tej i innych zasad w przyszłości? Wszystkie obietnice i zapowiedzi - nawet te wypowiedziane przy innych okazjach - stałyby się wątpliwe.
Wszystkie stworzenia straciły by pewność, czy Bóg jako silniejsza strona przy byle okazji się nie wycofa i z innych deklaracji. Bylibyśmy jak czciciele pogańskich bóstw, którzy wierzyli, że życie jest uzależnione od kaprysów bóstw. Bez żadnych zasad i gwarancji.
Korzystamy na tym, że Bóg Jehowa poważnie podchodzi do tego co zadeklaruje, bo jeśli obiecuje np życie wieczne uzależnione od naszych wyborów, to mamy pewność, że się z tego nie wycofa. (Tytusa 1:2; Rzym 6:23)
Bóg wybrał rozwiązanie najlepsze dla wszystkich. Pozwolił wydać grzesznikom potomstwo, które odziedziczyło stan po rodzicach (Rzym 8:20,21).
Ale dzięki temu żyjemy. Bóg zapowiedział też, że rozwiąże problem w sposób który umożliwi życie wieczne dla wszystkich, którzy przystaną na Jego warunki.
By umożliwić powrót do tego jak było przed grzechem.
Jezus oprócz odkupienia naszego grzesznego stanu udowodnił też np to, że stworzenie Boże jest w stanie dochować wierności Bogu. Nawet mimo świadomości, że konsekwencją tego będzie śmierć.
W liście do Hebrajczyków jest też sporo dodatkowych ciekawych informacji na temat roli Jezusa i roli ofiary jaką złożył a także roli arcykapłana, pośrednika itd. Przypieczętowało to nowe przymierze (9:16,17).
Porównano to do tego w którym pośrednikiem był Mojżesz. Wskazywało na późniejsze lepsze (8:6).
W Rzymian 5 i 6 rozdziale też sporo informacji jest o konsekwencjach grzechu i tego jak miało to zostać ureglowane.
Jak spojrzy się na to wszystko z ogólnej perspektywy wiecznego planu, to jest to wszystko spójne. Nie łamie też sprawiedliwych zasad na których jest oparte. Utwierdza wręcz przekonanie, że Bóg Jehowa nie porzucił i nie porzuci planu co do swoich stworzeń. Umożliwił warunki do tego byśmy wiarą przekonali Go do tego że chcemy żyć wiecznie.
Łatwiejsze do pojęcia jest to wtedy gdy przypomnimy sobie, że tylko Stwórca wszystkiego ma prawo do dysponowaniem życiem swoich stworzeń. (Ezechiela 18:4)
Dlatego dał np w prawie zakaz mordowania, składania ofiar z ludzi itp. Nawet zakazał spożywania krwi, która miała być symbolem. (Kapł 17:11)
Tylko Stwórca - Bóg Jehowa może też przywrócić do życia.
Tak jak przywrócił do życia Jezusa. Patrząc całościowo Jezus nic na tym nie stracił. Wręcz przeciwnie. Podjął się tego i dostąpił zaszczytów i związanych z tym radości. (Hebr 12:2).
Na tym opiera się zresztą nasza wiara, którą nie sprowadza się przecież tylko do przekonania, że był sobie kiedyś Jezus?
Bóg myśli i planuje perspektywicznie. Dlatego dał myślącym stworzeniom życie na określonych warunkach. Takich by umożliwiało to harmonijne i szczęśliwe funkcjonowanie wszystkich wiernych Mu stworzeń - dysponujących wolną wolą - przez całą wieczność.
Boży plan jest na wieczność i musi opierać się na stabilnej podstawie. Bez prowizorki i łamania zasad spajających całe zamierzenie.
Gdyby Bóg w kwestii Adama złamał własne zasady sprawiedliwości, (np: "zapłatą za grzech jest śmierć" Rzym 6:23) to jaką byśmy mieli pewność, że nie będzie łamał tej i innych zasad w przyszłości? Wszystkie obietnice i zapowiedzi - nawet te wypowiedziane przy innych okazjach - stałyby się wątpliwe.
Wszystkie stworzenia straciły by pewność, czy Bóg jako silniejsza strona przy byle okazji się nie wycofa i z innych deklaracji. Bylibyśmy jak czciciele pogańskich bóstw, którzy wierzyli, że życie jest uzależnione od kaprysów bóstw. Bez żadnych zasad i gwarancji.
Korzystamy na tym, że Bóg Jehowa poważnie podchodzi do tego co zadeklaruje, bo jeśli obiecuje np życie wieczne uzależnione od naszych wyborów, to mamy pewność, że się z tego nie wycofa. (Tytusa 1:2; Rzym 6:23)
Bóg wybrał rozwiązanie najlepsze dla wszystkich. Pozwolił wydać grzesznikom potomstwo, które odziedziczyło stan po rodzicach (Rzym 8:20,21).
Ale dzięki temu żyjemy. Bóg zapowiedział też, że rozwiąże problem w sposób który umożliwi życie wieczne dla wszystkich, którzy przystaną na Jego warunki.
By umożliwić powrót do tego jak było przed grzechem.
Jezus oprócz odkupienia naszego grzesznego stanu udowodnił też np to, że stworzenie Boże jest w stanie dochować wierności Bogu. Nawet mimo świadomości, że konsekwencją tego będzie śmierć.
W liście do Hebrajczyków jest też sporo dodatkowych ciekawych informacji na temat roli Jezusa i roli ofiary jaką złożył a także roli arcykapłana, pośrednika itd. Przypieczętowało to nowe przymierze (9:16,17).
Porównano to do tego w którym pośrednikiem był Mojżesz. Wskazywało na późniejsze lepsze (8:6).
W Rzymian 5 i 6 rozdziale też sporo informacji jest o konsekwencjach grzechu i tego jak miało to zostać ureglowane.
Jak spojrzy się na to wszystko z ogólnej perspektywy wiecznego planu, to jest to wszystko spójne. Nie łamie też sprawiedliwych zasad na których jest oparte. Utwierdza wręcz przekonanie, że Bóg Jehowa nie porzucił i nie porzuci planu co do swoich stworzeń. Umożliwił warunki do tego byśmy wiarą przekonali Go do tego że chcemy żyć wiecznie.