Czy dobrze myślę ?

[Konq]

Ateista to nie jest ktoś niewierzący w istnienie Boga - Ateista to jest przeciwnik teizmu.

Podaj jeszcze argument na to, że jedno drugiemu przeczy.

Ateizm nie ma żadnych argumentów przeciwko istnieniu bóstw deistycznych, panteistycznych i wielu innych. Teizm to jedyna forma boskości, której ateizm nie uznaje.

Najciekawsze jest to, że jeśli cię spytam dlaczego nie wierzysz w bogów innych nurtów religijnych to zawsze podasz argumenty ateistyczne.

To znaczy jakie argumenty?

Każdy jaki podasz.

I tu się rozbija cała twoja logika w dyskusji z ateistą, bo według niego jesteś po prostu hipokrytą, nie podając żadnych dowodów na istnienie Twojego Boga i bez tych samych dowodów odrzucając istnienie innych bogów.

Myślisz, że od razu wiara w Boga musi oznaczać hipokryzję? A może wierzący w Boga kierują się chociażby wiarą przodków przekazaną im w czasie dorastania?

A więc takie dziedziczenie wiary ma być argumentem za istnieniem boga?

Ateista nie ma więc "wbudowanego w swój umysł jakiegoś systemu założeń". Ateizm to negacja, a nie założenie. To ten sam sposób postrzegania twojego boga, jak ty postrzegasz bogów innych religii. Jak to ktoś pięknie kiedyś powiedział: "niezbieranie znaczków to nie jest hobby".

Znowu nie widzę sprzeczności. Dla mnie ateizm to negacja jak i zakładanie, że Boga nie ma. A ten cytat to czyj?

Patrz pierwsza odpowiedź. A co do cytatu to nie jestem pewien. Gdzieś na Youtube słyszałem i mi się spodobało.

I to nie o to chodzi, że "ktoś ma jakieś wyobrażenie Boga". Chodzi o to, że każdy ma inne wyobrażenie boga, tak samo jak każdy inaczej postrzega i rozumie jakąś osobę. I tu na scenę zawsze wkracza religia, która  stara się te poglądy znormalizować w jedno, średnio się to jednak jej udaje, z dwóch powodów. Po pierwsze ludzie są zazwyczaj oporni i bardzo często prowadzi to do rozłamów religijnych i powstawania sekt.

Jesteś pewien, że na scenę zawsze wkracza religia, a nie przypadkowo władza? Weźmy na ten przykład Konstantyna Wielkiego.

Jedno z drugim zawsze idzie w parze. Religia nie ma szans zaistnieć bez akceptacji władzy, lub stając do niej w kontrze.

Po drugie nasza społeczność, w miarę rozrastania się tworzy coraz to nowsze problemy moralne, których kiedyś nie było. Religia zazwyczaj rzadko kiedy nadąża za tymi wyzwaniami, trącąc prymitywizmem. Ateista w takim przypadku raczej oczekiwałby, aby wyprzedzała ona swoje czasy, to by świadczyło że pochodzi od jakiejś istoty boskiej. Ale to chyba za wiele...

Jaka religia? Każda?

Ze znanych mi teistycznych nurtów to każda. Dyskusyjny jest tu buddyzm, ale po pierwsze ma on zbyt ogólne zasady, co daje pole popisu dla interpretacji. Po drugie to nie jest teizm, tylko nonteizm. Generalnie warto, tworząc normy moralne, nie afiszować ich imieniem istoty boskiej, bo to później stawia ją w niekorzystnym świetle, gdy po latach okazuje się, że stworzyliśmy archaiczny bubel prawny.