Maszyny vs ludzie

[Konq]

Bo dlaczego niby mamy to tłumaczyć jako giganci? Chodzi mi o gigantów we współczesnym rozumieniu tego słowa.

To jest zbieg okoliczności. Giganci to były potwory z mitologii greckiej. Z jakiegoś powodu starożytny grecki tłumacz użył tego słowa i tak już zostało. Wg legendy z niekanonicznej księgi Henocha istoty opisane w Biblii (w oryginale: nefilim) to miały być niewyobrażalne olbrzymy. Może tłumacz znał tę legendę i dlatego mu się skojarzyło.

To słowo jest jeszcze użyte w Lb 13:33 ("Widzieliśmy tam nawet olbrzymów - Anakici pochodzą od olbrzymów - a w porównaniu z nimi wydaliśmy się sobie jak szarańcza i takimi byliśmy w ich oczach"). I to też mogło być skojarzenie. Co oczywiście budzi pytanie: jeśli giganci są rezultatem mieszania się ludzkich kobiet z aniołami przed Potopem, to w jaki sposób przeżyli Potop

Faktem jest, że jak próbuje rozumem ogarnąć co tam się działo, to chyba nawet fantastyka tego nie ogarnia. Co najlepsze taka teoria ma tylko sens jeśli porządnie przymrużymy oczy na to co jest napisane w Biblii literalnie.

Po pierwsze Synowie Boży biorą sobie ludzkie kobiety za żony. Nie ma tu mowy o żadnych przygodnych kontaktach, a już na pewno nie o tym, że jakiś "demon" posłużył się do tego celu ciałem człowieka.

Po drugie: świadczy to o tym, że Bóg w pełni akceptował takie związki, a jedynie problemem było pozostawianie po ojcu potomstwu nieśmiertelności.
Po trzecie: według Biblii "giganci" byli na ziemi na długo zanim "synowie" rozpoczęli swoją działalność misyjną wśród ludzkich kobiet
Po czwarte: brane były tylko te "piękne", dlaczego Bóg więc potopił te "mniej piękne"
Po piąte: Biblia wyraźnie twierdzi, że "giganci" byli sławni w onych czasach, a nie że mieli złą sławę, czy coś podobnego. Jeśli więc cały świat był usiany gigantami, którzy skażali ziemię swoją obecnością, to o jakiej sławie tu mowa, skoro była to już norma.

Pozwolę więc sobie na swoją interpretację, tego co "poeta miał na myśli":

Po pierwsze: Cały tekst jest preambułą do późniejszych wydarzeń z Potopem w roli głównej. Nie pokazuje on stopniowej degradacji świata, a wręcz przeciwnie - to, że bóg błogosławił ludziom. Świadczy o tym fragment:

Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe

Czyli usposobienie ludzi jest wciąż złe. Czyli pomimo czegoś. Oznacza to, że Bóg w jakiś sposób argumentuje Potop czymś w rodzaju "Byłem dla was za dobry!". Przykładem tej dobroci są tu właśnie "giganci", których w rozumieniu Biblii należy traktować jako kogoś w rodzaju greckich herosów, czyli w zasadzie także pół-bogów. I dlatego te ograniczenia wiekowe jakie Bóg wcześniej wprowadził. Tłumaczy to zresztą fakt, że herosi wcale nie muszą mieć "boskiej krwi", bo pojawiali się jeszcze zanim Boży Synowie zaczęli żenić się z córkami i pojawiają się też po Potopie. Oznacza to więc błogosławieństwo, które i tak się zdarzało, ale w tym wypadku jest bezpośrednio od Boga.

I tu doszliśmy do "Synów Bożych", których można przetłumaczyć dosłownie jako... synów Boga, czyli także Bogów. Fragment ten mógł być dosłownie przeniesiony z wierzeń sumeryjskich podobnie jak i mit o Noe i Potopie. Nikt tu nie zauważył, że jest tu konflikt interesów w kwestiach tego ilu jest bogów, bo Izraelici takich rozróżnień nie stosowali. Bóg był bogiem Izraela i tylko Izraela, a inni niech mają swoich bogów. Dlatego córki wydawane za mąż innym plemionom przyjmowały wierzenia tych plemion, a nie zachowywały wiarę w Boga Izraela. Dlatego fragment w Biblii wyraźnie mówi o córkach ludzkich, a nie kobietach ludzkich. Bo chodzi tu wyraźnie o kobietę, która może zostać poślubiona, a nie jest już poślubiona przez innego.

Jakieś pytania?