Konq
„Biblia, w Księdze Rodzaju, wyraźnie określa czym jest użyte w tym tekście słowo "dzień". W zasadzie to "dzień" to pierwsze co Bóg stworzył. Także wymieniany w teksie poranek "poranek" i "wieczór", trudno jest dopasować do żadnego innego okresu.
To co ty robisz to interpretacja tekstu przez inny, dotyczący zupełnie innej sprawy. Pominę tutaj fakt, że autorstwo tego listu jest wielce wątpliwe.”
Jesteśmy obrazem Boga, ale baaaaardzo niedoskonałym a fragment z Piotra przekonuje mnie, że głupio byłoby zakładać, że Boga ogranicza czas tak jak ludzi.
Przypominam też o Rodzaju 2:4. Czy występuje tu to samo określenie (dzień) do całego okresu stwarzania? Może Eliahu będzie chciał się wypowiedzieć?
Zastanawiałem się jak mogło wyglądać przekazanie przez Boga pisarzowi księgi Rodzaju opisu stworzenia. Możliwe, że odbyło się to w wizji w kilku odsłonach/migawkach/etapach/aktach w których odbiorca zobaczył najważniejsze wydarzenia.
Potem do nazwania ich pisarz użył terminu używanego do określenia dnia. Może dlatego, że wiązało się to z ciekawą rzeczą na którą wskazałeś: światło i ciemność.
Mogło to się wiązać właśnie z oświetleniem/zaciemnieniem „sceny” na której zostało mu to przedstawione przez Boga. Podobnie działa też np zrzucenie kurtyny w teatrze.
Gdybam, nie wiem jak dokładnie to wyglądało, ale uważam, że nierozsądne by było, by upierać się na siłę przy tym, że każda z migawek, dawek informacji którą ujrzał lub usłyszał pisarz odnosiła się do ziemskiej doby albo ziemskiego dnia, 24 albo 12 godzin.
Zatrzymanie się na rozkminianiu tego, ile trwały dni/okresy stwarzania kojarzy mi się z sytuacją gdy ktoś po zapoznaniu się z opisem jakiejś ciekawej, pouczającej sztuki teatralnej odpuścił sobie zupełnie to co miała ona przekazać, bo zawiesił się na dociekaniu ile trwała jakaś odsłona.
Jak chcesz to wnikaj, nie jest to dla mnie aż tak istotne. Nie chce mi się już o tym pisać.
Może coś ciekawego na znajdziesz jeszcze np tu:
https://www.jw.org/pl/biblioteka/książki...a-rodzaju/
—-
„Nie piszę o tym czy te zwierzęta pojawiły się na ziemi jednocześnie, tylko czy jednocześnie żyły. Z tego co ty piszesz to raczej wyglądało to tak: "A stworzę sobie dinozaury... albo lepiej słonie... oh sorry, muszę jednak zabić dinozaury naijpierw, bo zjedzą słonie.". Czy tak? Bo wydaje się to śmieszne dla kogoś, kto podobno jest inteligentny, jak nikt inny.”
Konq, ja tam uważam, że zupełnie nieprzypadkowo nie musimy bać się tego, że po wyjściu z domu staniemy się daniem dla tyranozaura.
Ludzie żyją, tyranozaury są historią.
A jak następnym razem będziesz lał ropę do baka auta, to zastanów się trochę nad tym. Występowanie dawno temu -zaurów i całej masy ich dużych kumpli, w okolicznościach rozbuchanej przyrody nie było śmieszną fanaberią Stwórcy. Korzystamy na tym wszyscy.
Kiedyś Bóg odpowiedział Hiobowi:
„Któż to kwestionuje mój sposób działania i mówi, nie mając wiedzy? 3 Przygotuj się, proszę, jak mężczyzna.Będę cię pytał, a ty mi wyjaśnij. 4 Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię?Powiedz mi, jeśli sądzisz, że to rozumiesz.” (38)
Z Bogiem nie warto zadzierać. Zanim nazwiemy coś w odniesieniu do Boga śmiesznym albo głupim, albo uprzemy się przy swoim rozumieniu, to warto wykrzesać trochę pokory i dobrze się zastanowić.
—-
„Wiesz ja znam wiewiórki, które nie atakują ludzi, ale potrafią zaatakować inne czworonogi, nawet psy.”
Ja nie wiedziałem. Już wiem.
„Psy to zwierzęta społeczne, w ich wilczym instynkcie leży to, żeby bronić stada i nie atakować ich członków. Człowiek potrafi wykorzystać ten instynkt, przekierowując go i tłumiąc. Natomiast obecna pozycja dzikich psów, nie bezdomnych tylko dzikich, plasuje się bliżej szakala niż wilka. W porównaniu z szakalem pies jednak nie potrafi polować (pomijam tu przypadki takie jak dingo, którego należy już traktować jako subgatunek). Pies więc zawsze będzie pasożytem skupisk ludzkich i człowiek będzie w nim budził szacunek.”
Ciekawie prawisz.
—-
„Jakikolwiek program miałby wszczepiony tyranozaur, nie sądzę, żeby tak jak w przypadku psa, pozbawiono by go instynktu łowieckiego. Bo niby co on miał jeść?”
Też nie sądzę.
Ludzi jednak raczej nie jadł, bo najprawdopodobniej ich wtedy jeszcze nie było. Tak sądzę.
—-
„Aha czyli proroctwo dotyczy nie przyjścia Mesjasza, tylko jego ponownego przyjścia. Taka przepowiednia do kwadratu. Zanim jeszcze przepowiemy, że ktoś przyjdzie, to już wiemy, że odwiedzi nas ponownie. Zaiste co za mądrość!”
Racja.
Nie chciałbyś poznać dyrektora zanim obejmie stanowisko?
Mądry by skorzystał z okazji.
Mądrze też by było gdy przyszły dyrektor będzie miał okazję przed objęciem stanowiska wpaść do firmy.
POBYĆ, rozejrzeć się, wybrać i wyszkolić sobie ekipę do pomocy. Przyjrzeć się czy dają radę, czy potrafią działać w grupie, czy dbają o innych, czy nie kieruje nimi słomiany zapał, fanatyzm, egoizm, chciwość i inne cechy niepożądane. Z pozycji obserwatora łatwiej wiele rzeczy zauważyć niż dyrektora.
W czasie obecności dyrektora warto dobrze wypaść bo od tego może zależeć przyszła praca.
Od tego jak wypadamy w czasie obecności Mesjasza zależy znacznie więcej - życie wieczne.
„Żeby mogli żyć wiecznie, muszą poznać Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa”
Jana 17:3
„Biblia, w Księdze Rodzaju, wyraźnie określa czym jest użyte w tym tekście słowo "dzień". W zasadzie to "dzień" to pierwsze co Bóg stworzył. Także wymieniany w teksie poranek "poranek" i "wieczór", trudno jest dopasować do żadnego innego okresu.
To co ty robisz to interpretacja tekstu przez inny, dotyczący zupełnie innej sprawy. Pominę tutaj fakt, że autorstwo tego listu jest wielce wątpliwe.”
Jesteśmy obrazem Boga, ale baaaaardzo niedoskonałym a fragment z Piotra przekonuje mnie, że głupio byłoby zakładać, że Boga ogranicza czas tak jak ludzi.
Przypominam też o Rodzaju 2:4. Czy występuje tu to samo określenie (dzień) do całego okresu stwarzania? Może Eliahu będzie chciał się wypowiedzieć?
Zastanawiałem się jak mogło wyglądać przekazanie przez Boga pisarzowi księgi Rodzaju opisu stworzenia. Możliwe, że odbyło się to w wizji w kilku odsłonach/migawkach/etapach/aktach w których odbiorca zobaczył najważniejsze wydarzenia.
Potem do nazwania ich pisarz użył terminu używanego do określenia dnia. Może dlatego, że wiązało się to z ciekawą rzeczą na którą wskazałeś: światło i ciemność.
Mogło to się wiązać właśnie z oświetleniem/zaciemnieniem „sceny” na której zostało mu to przedstawione przez Boga. Podobnie działa też np zrzucenie kurtyny w teatrze.
Gdybam, nie wiem jak dokładnie to wyglądało, ale uważam, że nierozsądne by było, by upierać się na siłę przy tym, że każda z migawek, dawek informacji którą ujrzał lub usłyszał pisarz odnosiła się do ziemskiej doby albo ziemskiego dnia, 24 albo 12 godzin.
Zatrzymanie się na rozkminianiu tego, ile trwały dni/okresy stwarzania kojarzy mi się z sytuacją gdy ktoś po zapoznaniu się z opisem jakiejś ciekawej, pouczającej sztuki teatralnej odpuścił sobie zupełnie to co miała ona przekazać, bo zawiesił się na dociekaniu ile trwała jakaś odsłona.
Jak chcesz to wnikaj, nie jest to dla mnie aż tak istotne. Nie chce mi się już o tym pisać.
Może coś ciekawego na znajdziesz jeszcze np tu:
https://www.jw.org/pl/biblioteka/książki...a-rodzaju/
—-
„Nie piszę o tym czy te zwierzęta pojawiły się na ziemi jednocześnie, tylko czy jednocześnie żyły. Z tego co ty piszesz to raczej wyglądało to tak: "A stworzę sobie dinozaury... albo lepiej słonie... oh sorry, muszę jednak zabić dinozaury naijpierw, bo zjedzą słonie.". Czy tak? Bo wydaje się to śmieszne dla kogoś, kto podobno jest inteligentny, jak nikt inny.”
Konq, ja tam uważam, że zupełnie nieprzypadkowo nie musimy bać się tego, że po wyjściu z domu staniemy się daniem dla tyranozaura.
Ludzie żyją, tyranozaury są historią.
A jak następnym razem będziesz lał ropę do baka auta, to zastanów się trochę nad tym. Występowanie dawno temu -zaurów i całej masy ich dużych kumpli, w okolicznościach rozbuchanej przyrody nie było śmieszną fanaberią Stwórcy. Korzystamy na tym wszyscy.
Kiedyś Bóg odpowiedział Hiobowi:
„Któż to kwestionuje mój sposób działania i mówi, nie mając wiedzy? 3 Przygotuj się, proszę, jak mężczyzna.Będę cię pytał, a ty mi wyjaśnij. 4 Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię?Powiedz mi, jeśli sądzisz, że to rozumiesz.” (38)
Z Bogiem nie warto zadzierać. Zanim nazwiemy coś w odniesieniu do Boga śmiesznym albo głupim, albo uprzemy się przy swoim rozumieniu, to warto wykrzesać trochę pokory i dobrze się zastanowić.
—-
„Wiesz ja znam wiewiórki, które nie atakują ludzi, ale potrafią zaatakować inne czworonogi, nawet psy.”
Ja nie wiedziałem. Już wiem.
„Psy to zwierzęta społeczne, w ich wilczym instynkcie leży to, żeby bronić stada i nie atakować ich członków. Człowiek potrafi wykorzystać ten instynkt, przekierowując go i tłumiąc. Natomiast obecna pozycja dzikich psów, nie bezdomnych tylko dzikich, plasuje się bliżej szakala niż wilka. W porównaniu z szakalem pies jednak nie potrafi polować (pomijam tu przypadki takie jak dingo, którego należy już traktować jako subgatunek). Pies więc zawsze będzie pasożytem skupisk ludzkich i człowiek będzie w nim budził szacunek.”
Ciekawie prawisz.
—-
„Jakikolwiek program miałby wszczepiony tyranozaur, nie sądzę, żeby tak jak w przypadku psa, pozbawiono by go instynktu łowieckiego. Bo niby co on miał jeść?”
Też nie sądzę.
Ludzi jednak raczej nie jadł, bo najprawdopodobniej ich wtedy jeszcze nie było. Tak sądzę.
—-
„Aha czyli proroctwo dotyczy nie przyjścia Mesjasza, tylko jego ponownego przyjścia. Taka przepowiednia do kwadratu. Zanim jeszcze przepowiemy, że ktoś przyjdzie, to już wiemy, że odwiedzi nas ponownie. Zaiste co za mądrość!”
Racja.
Nie chciałbyś poznać dyrektora zanim obejmie stanowisko?
Mądry by skorzystał z okazji.
Mądrze też by było gdy przyszły dyrektor będzie miał okazję przed objęciem stanowiska wpaść do firmy.
POBYĆ, rozejrzeć się, wybrać i wyszkolić sobie ekipę do pomocy. Przyjrzeć się czy dają radę, czy potrafią działać w grupie, czy dbają o innych, czy nie kieruje nimi słomiany zapał, fanatyzm, egoizm, chciwość i inne cechy niepożądane. Z pozycji obserwatora łatwiej wiele rzeczy zauważyć niż dyrektora.
W czasie obecności dyrektora warto dobrze wypaść bo od tego może zależeć przyszła praca.
Od tego jak wypadamy w czasie obecności Mesjasza zależy znacznie więcej - życie wieczne.
„Żeby mogli żyć wiecznie, muszą poznać Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa”
Jana 17:3