uzdrowienia, cuda w innych religiach

[Martin]

Ciekawa ta definicja.
Tylko według niej, zdaje się, też jestem ateistą...

Nasunęła mi się analogia pewna: bywali tutaj katolicy, którzy dowodzili, że prawdziwy katolicyzm z prawdziwą jego definicją jest czymś innym niż się powszechnie rozumie. W ujęciu tego poprawnego katolicyzmu okazuje się, że 99% tych, którzy się nazywają katolikami, wcale nimi nie są.

Teraz z kolei wychodzi na to, że 99% tych, którzy się nazywają ateistami, też nimi nie są.

Fajnie.

Ale ponieważ definicje bazujące na tym co powinno być, a nie na tym co jest, sprawiają, że poruszamy się w świecie oderwanym od rzeczywistości (a bycia oderwanym od realiów racjonalnością nie sposób nazwać), ja zaakceptować muszę definicje nie te, które są poprawne, tylko te, które pasują do rzeczywistości. Więc mimo, że twoja definicja jest poprawna, i tacy właśnie ateiści być powinni, to w rzeczywistości mało kto taki światopogląd głosi jako swój ateizm.

Bo tak jak katolików, o których mówił tamten ktoś jest nieliczna garstka, tak ateistów, o których ty mówisz jest nieliczna garstka. I tak jak on nie mógł wypowiadać się w imieniu większości ludzi uważających się za katolików, tak samo ty nie możesz wypowiadać się w imieniu większości ludzi uważających się za ateistów.

A szkoda. Bo jest to podejście bardzo uczciwe, niekonfliktowe i umożliwiające konstruktywną rozmowę z każdym.
Powiem więcej: to jest podejście, od którego każdy racjonalnie myślący człowiek powinien swoje poszukiwania zacząć, niezależnie od tego gdzie go doprowadzą.