2016-03-25, 03:16 PM
Rozmawialiśmy niedawno ze znajomymi o tradycjach i pojawił się również temat tych świąt. Ale punktem wyjścia było Wszystkich Świętych i okazje okoliczne. Zastanawialiśmy się: po co coś takiego? Czy święci i zmarli potrzebują zniczy i kwiatów, wspominania ich? Raczej nie. Żywi mogą tego potrzebować, bo taki święty może być dla nich dobrym wzorem. Mogą też chcieć, żeby pamięć o pewnych osobach nie zaniknęła, bo są do nich przywiązani, dobrze je wspominają.
I tutaj nasuwa się pytanie: czy jeśli ktoś jest "godny pamiętania", to potrzebujemy raz do roku święta, żeby go upamiętnić? Czy o osobie, która wiele dla nas zrobiła, nie powinniśmy pamiętać na co dzień? Może jesteśmy tak zabiegani, że zapominamy i musimy sami sobie wyznaczać daty, wpisywać czas na upamiętnienie do kalendarza. To wyjaśnia, skąd się wzięło takie Wszystkich Świętych, ale też pokazuje, że możemy mieć niewłaściwe priorytety.
Z wielkanocą jest chyba tak samo, tylko do potęgi. Jezus zrobił dla chrześcijan coś niepomiernie większego, niż wszyscy zmarli razem wzięci, ale w natłoku spraw i zalewie codzienności zabrakło dla niego miejsca. Żeby wyrobić minimum pamięci o Jezusie wyznaczono mu święto raz do roku. Potem, jak to zwykle bywa, zamiast rytuału, który coś upamiętniał zrobił się rytuał, który istnieje sam dla siebie. Święta to święta, zamiast Jezusa mogą być jajka i króliki. Jajko to życie, wszyscy wiedzą. Święconka, bo woda święcona to od Boga przecież, jedzenie też. Taka ładna symbolika. W międzyczasie coś się wspomina o tym, że 2000 lat temu kogoś ukrzyżowali, czasem się nawet mówi, że to "za nas umarł". Co to znaczy? Mniejsza o to. Taki slogan, wszyscy znają, nie ma potrzeby się wgłębiać. Nie ma czasu. Wystarczy raz do roku wspomnieć. I po to moim zdaniem są te święta.
I to je tłumaczy, ale nie usprawiedliwia.
I tutaj nasuwa się pytanie: czy jeśli ktoś jest "godny pamiętania", to potrzebujemy raz do roku święta, żeby go upamiętnić? Czy o osobie, która wiele dla nas zrobiła, nie powinniśmy pamiętać na co dzień? Może jesteśmy tak zabiegani, że zapominamy i musimy sami sobie wyznaczać daty, wpisywać czas na upamiętnienie do kalendarza. To wyjaśnia, skąd się wzięło takie Wszystkich Świętych, ale też pokazuje, że możemy mieć niewłaściwe priorytety.
Z wielkanocą jest chyba tak samo, tylko do potęgi. Jezus zrobił dla chrześcijan coś niepomiernie większego, niż wszyscy zmarli razem wzięci, ale w natłoku spraw i zalewie codzienności zabrakło dla niego miejsca. Żeby wyrobić minimum pamięci o Jezusie wyznaczono mu święto raz do roku. Potem, jak to zwykle bywa, zamiast rytuału, który coś upamiętniał zrobił się rytuał, który istnieje sam dla siebie. Święta to święta, zamiast Jezusa mogą być jajka i króliki. Jajko to życie, wszyscy wiedzą. Święconka, bo woda święcona to od Boga przecież, jedzenie też. Taka ładna symbolika. W międzyczasie coś się wspomina o tym, że 2000 lat temu kogoś ukrzyżowali, czasem się nawet mówi, że to "za nas umarł". Co to znaczy? Mniejsza o to. Taki slogan, wszyscy znają, nie ma potrzeby się wgłębiać. Nie ma czasu. Wystarczy raz do roku wspomnieć. I po to moim zdaniem są te święta.
I to je tłumaczy, ale nie usprawiedliwia.
Treść powyższego postu odzwierciedla zdanie autora w chwili jego napisania. Autor zastrzega sobie prawo do zmiany zdania w przyszłości. Jeśli autor powyższego postu gada głupoty, to krzycz na niego.