Istnienie i ukrzyżowanie Jezusa

[Konq]

@Konq
Wallace potwierdza istnienie "wydarzeń sprzecznych" w Ewangeliach, analizuje prawdomówność świadków wg szablonu przyjętego we współczesnej kryminalistyce/sądownictwie, przedstawia istotę zeznań częściowo sprzecznych (czyli niejednolitych) dla ustalenia prawdziwości wydarzeń.
Czyli stosuje szablon, jakiego użyłoby się podczas "napadu na bank". Sam szablon także zostaje ujawniony. Wallace dodatkowo posiada świadomość różnicy wynikającej z czasu.
Posługując się środkami stosowanymi obecnie, stwierdza iż na podstawie zeznań ustalono zaistnienie wydarzeń oraz potwierdzono ich prawdziwość.
Odnosi się do zeznań świadków zebranych w jedno miejce przed dokonaniem zeznań, jak i zeznających niezależnie.

Ewangeliści pisali w czasach, gdy inni naoczni świadkowie ciągle żyli i zaprzeczyliby tym wielu wydarzeniom, gdyby ewangeliści je wymyślili. Historia nie zna takich przypadków. Ta sama zasada dotyczy opisu na podstawie słów bezpośredniego świadka, jeśli autor sam nim nie był. Wydarzenia zostały spisane w czasie, gdy żyli naoczni świadkowie.

Krótko mówiąc: ...
Każdy czytelnik sam może przeczytać tekst i odnośniki. Niekoniecznie pobieżnie.

Obserwując pewną cykliczność, jest nadzieja, iż mateusz dziś przed północą napisze dalszą część swojej wypowiedzi. O istnieniu Jezusa już było, zostało ukrzyżowanie.

Nadal jest to naciągane rozwiązanie. Wallace nie sprawdza prawdomówności osób ówcześnie żyjących, bo ci nawet jeśli by byli nawet bezpośrednimi świadkami wydarzeń, to w Ewangelii pozostają anonimowymi postaciami. Analiza dotyczy więc tego, czy to raportujący zeznania (Ewangeliści) piszą prawdę, a nie czy mówili ją świadkowie.

Nawet jeśli istnieją jakieś schematy prawdomówności świadków, to nie można ich zastosować do kompletnie anonimowych osób. Jak już wcześniej wykazałem, na podstawie wielu fragmentów, które nawet jeśli pochodzą od naocznego świadka, to nie może on być świadkiem wszystkich wydarzeń. Krótko-mówiąc, nie jesteśmy w stanie podzielić Ewangelii według schematu "Ten fragment pochodzi, od tego świadka, a ten od innego". Wszyscy są anonimowi i stanowią jednego wirtualnego autora, któremu nie można przypisać jednego schematu.

Porównując więc to do sytuacji z bankiem, wyglądałoby to tak: czterech policjantów przesłuchuje tych samych (kilku) świadków. Na podstawie zeznań tworzą przypuszczalny przebieg wydarzeń, nie dzieląc tych wydarzeń, na zeznania poszczególnych osób. W praniu wychodzi, że raporty każdego z policjantów różnią się w kluczowych szczegółach. Kogo zatem wtedy analizuje się według tego "szablonu kłamstwa"??  Dodam jest, że paradoksalną sytuacją jest to, że według schematu pisania Ewangelii, każdy z policjantów powinien być obecny przy przesłuchaniu świadków swoich kolegów, po czym jeszcze raz sam ich przesłuchać, albo przynajmniej przeczytać raport kolegi zanim napisał swój.