Dość mocno wzgardzony tutaj A. Fruchtenbaum dość dobrze to wyjaśnia. Wcześniej oba miejsca były koło siebie, jak w przypowieści o Łazarzu i Bogaczu. Szeol miał pomieszczenia dla sprawiedliwych i dla niesprawiedliwych i dlatego, obaj poszli "w tym samym kierunku" choć do różnych miejsc.
Pozwolę sobie zacytować spory fragment jego artykułu, pt.: "Miejsce po śmierci"
"Jeśli chodzi o miejsce po śmieci przed wstąpieniem Jezus do Nieba to można wskazać na cztery
rzeczy wynikające z historii zawartej w ew. Łuk 16:19-31.
Po pierwsze, każdy kto umarł, sprawiedliwy czy niesprawiedliwy szedł do Szeolu czy Hadesu, jak
zaznaczono, znajdującego się w centrum Ziemi.
Po drugie, sprawiedliwi szli na Abrahamowe Łono, gdzie w tamtym czasie umiejscowiony był Raj.
O ile krew ofiarowanych zwierząt była wystarczająca, aby zachować starotestamentowych świętych
przed Piekłem o tyle nie wystarczała ona, aby wprowadzić ich do Nieba.
W Starym Testamencie święci byli zbawiani tak jak dziś: z łaski przez wiarę. W obu przypadkach
konieczna była krew. Aż do śmierci Jezusa ofiara z krwi było konieczne ze krwi zwierząt i system
ofiarniczy Prawa Mojżeszowego. Ponieważ była to krew zwierząt, ofiara tylko przykrywała
grzechy, nie usuwała ich. Jak podkreśla Hebr. 10:1-4 nie jest możliwe, aby krew wołów i kozłów,
krew zwierząt, oczyszczała z grzechów. Ta krew była w stanie zachować świętych od Piekła, lecz
nie mogła ich wprowadzić do Nieba dlatego, że krew zwierząt zakrywała grzechy, lecz ich nie
usuwała. Niemniej jednak Łono Abrahama, gdzie umiejscowiony był Raj, było miejscem rozkoszy
dla niematerialnej części starotestamentowych świętych – duszy.
Trzecie miejsce pobytu po śmierci w ST było przeznaczone dla niesprawiedliwych.
Niesprawiedliwi szli do Hadesu, lepiej znanego jako Piekło, Abbadon, lub Dno (dół). Inaczej niż w
przypadku Łona Abrahama było to miejsce męczarni
Po czwarte należy zauważyć, że w ST istniała przepaść nie do przebycia między dwoma stronami
Szeolu czy Hadesu. Można było wiedzieć ponad przepaścią, można było rozmawiać, lecz całkowicie niemożliwe było przekroczenie jej z jednej strony na drugą. Oczywiście, gdyby było to
możliwe, cały ruch odbywałby się tylko w jednym kierunku, jako że nikt z Łona Abrahama nie
chciałby iść do Piekła, lecz ci z Piekła zdecydowanie pragnęli by wejść na Łono Abrahama. To
działo się w okresie od Adama do wstąpienia Jezusa do Nieba.
A.Wierzący
Jeśli chodzi o wierzących to należy zwrócić uwagę na cztery rzeczy.
1. Śmierć Chrystusa.
Gdy umarł Jezus, umarł za wszystkie nasze grzechy. Umarł również za wszystkie grzechy świata
wszystkich czasów. Gdy umarł, umarł za wszystkie grzechy również te popełnione przed Jego
śmiercią i te popełnione po Jego śmierci. Śmierć Jezusa usunęła również grzechy świętych Starego
Testamentu.
2. Zstąpienie Chrystusa.
Po śmierci Jego dusza, niematerialna część, zstąpiła do części Szeolu czy Hadesu dla
sprawiedliwych. W Mat 12:40 Jezus przepowiedział, że musi zejść w dół Ziemi, a jest to miejsce
Szoelu czy Hadesu. Ef. 4:9 stwierdza, że Jezus zstąpił do najniższej części Ziemi.
1
Ptr 3:18-19 wskazuje, że w Swym duchu Jezus głosił duchom będącym w więzieniu. To były
duchy niesprawiedliwe przebywające w Piekle. Niektórzy błędnie zrozumieli ten werset i nauczali,
że skoro głosił to głosił im ewangelię i dał im drugą szansę na zbawienie. Niemniej greckie słowo
użyte w tym miejscu nie oznacza głoszenia ewangelii, lecz odpowiada „ogłoszeniu”. Zatem to, co
Jezus zrobił po śmierci i zstąpieniu w Swym duchu to ogłosił, że śmierć Jezusa gwarantuje sąd nad
niezbawionymi. Jezus ogłosił to w Piekle. Z tego powodu, niektórzy przypuszczali, że Jezus
zstąpił do piekła, czego nie zrobił. Powiedział umierającemu na krzyżu złoczyńcy, że tego samego dnia będzie z nim w Raju, a nie w Piekle. Gdy Jezus umarł, Jego duch zstąpił do części Szeolu czy Hadesu dla sprawiedliwych czyli na Łono Abrahama. Jak już wcześniej zaznaczono, jeśli ktoś znajdował się na Łonie Abrahama to mógł widzieć i porozumiewać się z tym w Piekle. Zatem duch Jezusa zstąpił na Łono Abrahama i dokonał proklamacji, że śmierć Chrystusa jest gwarancją ich przyszłego sądu.
Ci, którzy mieli otrzymać korzyści płynące ze śmierci Jezusa to były tylko dusze będące na Łonie
Abrahama, a nie dusze będące w Piekle.
3. Wstąpienie do Nieba Chrystusa
Gdy Chrystus wstąpił do Niebo zabrał ze sobą dusze świętych ST (Ef. 4:8-10). „Poprowadził
więźniów” i tych, którzy byli w niewoli w zamknięciu Łona Abrahama. Zostali teraz zabrani z
tego Łona. Wszystkie sprawiedliwe dusze, które umarły przed śmiercią Jezusa wstąpiły wraz z
Jezusem do Nieba. W wyniku tego, Łono Abrahama, sprawiedliwa część Szeolu czy Hadesu,
została zlikwidowana i od tej pory nie było już Raju na Łonie Abrahama: od tej pory Raj jest w
Trzecim Niebie (2 Kor 12:1-4).
4. Dusze świętych.
Dusze świętych idą dziś natychmiast do Nieba. Nie ma już więcej potrzeby przejściowego okresu przetrzymywania. W chwili, w której wierzący umiera idzie do obecności Bożej. 2 Kor 5:6-8
naucza, że wyjście z ciała oznacza bycie z Panem a Pan jest w Trzecim Niebie. Flp.1:21-23
stwierdza, że umrzeć znaczy być z Chrystusem, a Chrystus jest w Trzecim Niebie po prawicy Boga
Ojca".
______
W świetle J 20:17 logiczne jest czytanie:
"A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci dziś: Będziesz ze mną w raju."
Może jest logiczne w oderwaniu od pozostałych wypowiedzi Jezusa i gramatyki. Jezus wielokrotnie używał zwrotu "zaprawdę, zaprawdę powiadam wam…" i od tego "wam" zaczynało się to, co miał do powiedzenie. Ustawienie tego inaczej w tym jednym przypadku traci sens.
Mimo wszystko ponownie polecam A.Fruchtenbauma w tym temacie:
http://poznajpana.pl/wp-content/uploads/...sce_po.pdf
Pozwolę sobie zacytować spory fragment jego artykułu, pt.: "Miejsce po śmierci"
"Jeśli chodzi o miejsce po śmieci przed wstąpieniem Jezus do Nieba to można wskazać na cztery
rzeczy wynikające z historii zawartej w ew. Łuk 16:19-31.
Po pierwsze, każdy kto umarł, sprawiedliwy czy niesprawiedliwy szedł do Szeolu czy Hadesu, jak
zaznaczono, znajdującego się w centrum Ziemi.
Po drugie, sprawiedliwi szli na Abrahamowe Łono, gdzie w tamtym czasie umiejscowiony był Raj.
O ile krew ofiarowanych zwierząt była wystarczająca, aby zachować starotestamentowych świętych
przed Piekłem o tyle nie wystarczała ona, aby wprowadzić ich do Nieba.
W Starym Testamencie święci byli zbawiani tak jak dziś: z łaski przez wiarę. W obu przypadkach
konieczna była krew. Aż do śmierci Jezusa ofiara z krwi było konieczne ze krwi zwierząt i system
ofiarniczy Prawa Mojżeszowego. Ponieważ była to krew zwierząt, ofiara tylko przykrywała
grzechy, nie usuwała ich. Jak podkreśla Hebr. 10:1-4 nie jest możliwe, aby krew wołów i kozłów,
krew zwierząt, oczyszczała z grzechów. Ta krew była w stanie zachować świętych od Piekła, lecz
nie mogła ich wprowadzić do Nieba dlatego, że krew zwierząt zakrywała grzechy, lecz ich nie
usuwała. Niemniej jednak Łono Abrahama, gdzie umiejscowiony był Raj, było miejscem rozkoszy
dla niematerialnej części starotestamentowych świętych – duszy.
Trzecie miejsce pobytu po śmierci w ST było przeznaczone dla niesprawiedliwych.
Niesprawiedliwi szli do Hadesu, lepiej znanego jako Piekło, Abbadon, lub Dno (dół). Inaczej niż w
przypadku Łona Abrahama było to miejsce męczarni
Po czwarte należy zauważyć, że w ST istniała przepaść nie do przebycia między dwoma stronami
Szeolu czy Hadesu. Można było wiedzieć ponad przepaścią, można było rozmawiać, lecz całkowicie niemożliwe było przekroczenie jej z jednej strony na drugą. Oczywiście, gdyby było to
możliwe, cały ruch odbywałby się tylko w jednym kierunku, jako że nikt z Łona Abrahama nie
chciałby iść do Piekła, lecz ci z Piekła zdecydowanie pragnęli by wejść na Łono Abrahama. To
działo się w okresie od Adama do wstąpienia Jezusa do Nieba.
A.Wierzący
Jeśli chodzi o wierzących to należy zwrócić uwagę na cztery rzeczy.
1. Śmierć Chrystusa.
Gdy umarł Jezus, umarł za wszystkie nasze grzechy. Umarł również za wszystkie grzechy świata
wszystkich czasów. Gdy umarł, umarł za wszystkie grzechy również te popełnione przed Jego
śmiercią i te popełnione po Jego śmierci. Śmierć Jezusa usunęła również grzechy świętych Starego
Testamentu.
2. Zstąpienie Chrystusa.
Po śmierci Jego dusza, niematerialna część, zstąpiła do części Szeolu czy Hadesu dla
sprawiedliwych. W Mat 12:40 Jezus przepowiedział, że musi zejść w dół Ziemi, a jest to miejsce
Szoelu czy Hadesu. Ef. 4:9 stwierdza, że Jezus zstąpił do najniższej części Ziemi.
1
Ptr 3:18-19 wskazuje, że w Swym duchu Jezus głosił duchom będącym w więzieniu. To były
duchy niesprawiedliwe przebywające w Piekle. Niektórzy błędnie zrozumieli ten werset i nauczali,
że skoro głosił to głosił im ewangelię i dał im drugą szansę na zbawienie. Niemniej greckie słowo
użyte w tym miejscu nie oznacza głoszenia ewangelii, lecz odpowiada „ogłoszeniu”. Zatem to, co
Jezus zrobił po śmierci i zstąpieniu w Swym duchu to ogłosił, że śmierć Jezusa gwarantuje sąd nad
niezbawionymi. Jezus ogłosił to w Piekle. Z tego powodu, niektórzy przypuszczali, że Jezus
zstąpił do piekła, czego nie zrobił. Powiedział umierającemu na krzyżu złoczyńcy, że tego samego dnia będzie z nim w Raju, a nie w Piekle. Gdy Jezus umarł, Jego duch zstąpił do części Szeolu czy Hadesu dla sprawiedliwych czyli na Łono Abrahama. Jak już wcześniej zaznaczono, jeśli ktoś znajdował się na Łonie Abrahama to mógł widzieć i porozumiewać się z tym w Piekle. Zatem duch Jezusa zstąpił na Łono Abrahama i dokonał proklamacji, że śmierć Chrystusa jest gwarancją ich przyszłego sądu.
Ci, którzy mieli otrzymać korzyści płynące ze śmierci Jezusa to były tylko dusze będące na Łonie
Abrahama, a nie dusze będące w Piekle.
3. Wstąpienie do Nieba Chrystusa
Gdy Chrystus wstąpił do Niebo zabrał ze sobą dusze świętych ST (Ef. 4:8-10). „Poprowadził
więźniów” i tych, którzy byli w niewoli w zamknięciu Łona Abrahama. Zostali teraz zabrani z
tego Łona. Wszystkie sprawiedliwe dusze, które umarły przed śmiercią Jezusa wstąpiły wraz z
Jezusem do Nieba. W wyniku tego, Łono Abrahama, sprawiedliwa część Szeolu czy Hadesu,
została zlikwidowana i od tej pory nie było już Raju na Łonie Abrahama: od tej pory Raj jest w
Trzecim Niebie (2 Kor 12:1-4).
4. Dusze świętych.
Dusze świętych idą dziś natychmiast do Nieba. Nie ma już więcej potrzeby przejściowego okresu przetrzymywania. W chwili, w której wierzący umiera idzie do obecności Bożej. 2 Kor 5:6-8
naucza, że wyjście z ciała oznacza bycie z Panem a Pan jest w Trzecim Niebie. Flp.1:21-23
stwierdza, że umrzeć znaczy być z Chrystusem, a Chrystus jest w Trzecim Niebie po prawicy Boga
Ojca".
______
W świetle J 20:17 logiczne jest czytanie:
"A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci dziś: Będziesz ze mną w raju."
Może jest logiczne w oderwaniu od pozostałych wypowiedzi Jezusa i gramatyki. Jezus wielokrotnie używał zwrotu "zaprawdę, zaprawdę powiadam wam…" i od tego "wam" zaczynało się to, co miał do powiedzenie. Ustawienie tego inaczej w tym jednym przypadku traci sens.
Mimo wszystko ponownie polecam A.Fruchtenbauma w tym temacie:
http://poznajpana.pl/wp-content/uploads/...sce_po.pdf