1. Bezpośrednio w tekście to:
"Chociaż bezprawia nie popełnił anie nie było fałszu na jego ustach" (53:9),
oraz: "sprawiedliwy Mój sługa".
Ostatnia rzecz jaką można powiedzieć o Izraelu w całej jego historii jest to, że "nie popełnił bezprawia i że nie znaleziono fałszu na jego ustach" i że byli oni sprawiedliwi - to dyskwalifikuje całe dywagacje przypisujące tą cechę ludowi Izraela.
2. Starożytne źródła rabiniczne, które im bliżej czasów Jezusa tym "gęściej" przypisywały ten rozdział Mesjaszowi.
Poniżej cytat z linkowanego artykułu (ponownie jednak polecam w całości), jako że widać wie, gdzie i co szukać. W dalszej części jest jeszcze bardziej ciekawie.
"Jedna rzecz nieuchronnie zdarzy się, gdy rozmawiacie z Żydami, a mianowicie powiedzą wam, że Księga Zachariasza 12:10-12 nie dotyczy Mesjasza. Odpowiedź jakiej można im udzielić jest następująca, że właśnie Sukka52a mówi przecież o tym, że właśnie dotyczy. Będą również starali się wam wmówić, że rozdziały Księgi Izajasza 52 i 53 nie są o Mesjaszu. Pokazałem kiedyś te wersety żydowskiej dziewczynie w kibucu w Izraelu, i ona natychmiast odpowiedziała: „To jest o Jezusie”. Nikt nie musiał jej nic mówić, czy wpływać na jej sposób myślenia, ona sama po prostu użyła zdrowego rozsądku. (Nazywała się Sally Brown i mam nadzieję, że została zbawiona). Zresztą,
talmudyści wiedzieli, że Izajasz prorokował o wyglądzie Mesjasza we fragmencie z 52:14 Księgi Izajasza:
„Jego – Mesjasza – wygląd był oszpecony bardziej, niż jakiegokolwiek człowieka, a Jego postać bardziej, niż synów człowieczych” – Sanhedryn 97b, Jalkut tom II, paragraf 53c, a także Szemot R, 15-19.
Talmud wielokrotnie cytuje 53 rozdział Księgi Izajasza, jako proroctwo o pojawieniu się Mesjasza na ziemi. Istnieją dwa główne Targumy*) w judaizmie:
Targum Onkelosa (o którym już wspomniałem wcześniej) i Targum Jonatana. Po niewoli babilońskiej większość Żydów znała lepiej język aramejski niż hebrajski, zatem przetłumaczono Pisma na aramejski. Jednak nie były to tylko tłumaczenia, ale również interpretacje. Jest napisane:
„Kto uwierzył wieści naszej, i komu objawiło się ramię Pana? Wyrósł bowiem przed Nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani majestatu, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać. Mesjasz był wzgardzony i opuszczony przez ludzi, mąż boleści doświadczony cierpieniem”.
To rozwija się dalej i dalej i dalej, bezpośrednio wskazując na Mesjasza w tych wersetach. „Każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan dotknął karą Mesjasza za winę nas wszystkich”.
*) Targum – przekład Biblii hebrajskiej na język aramejski w formie parafrazy, zawierający oprócz samego przekładu tekstu, również jego objaśnienia [przyp. tłum.]
„Chociaż On nie popełnił żadnego występku, ani nie znaleziono żadnego kłamstwa na Jego ustach, Panu upodobało się Jego utrapić, składając na Nim cierpienie, jeśli wyda Siebie jako korban – ofiarę zadośćuczynienia – to ujrzy Swoje potomstwo. On przedłuży Jego dni, a to, co się podoba Panu wykona się przez Jego rękę, za mękę Swojej duszy, ujrzy to i będzie nasycony. Poznaniem Swoim Sprawiedliwy, Mój Sługa, usprawiedliwi wielu i poniesie ich nieprawości”. I tak dalej.
„On Sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami” –Sanhedryn 98b, również Midrasz do Samuela, edycja lemburska, paragraf 45a i Targum Królestwa Mesjasza.
Oni bardzo dobrze wiedzieli, że to jest o Mesjaszu;Targum Jonatana mówi o tym bardzo wyraźnie. Oryginalne komentarze rabiniczne Żydzi często oskarżają chrześcijan o przekręcanie Pism, tak, aby odnosiły się do Jezusa, kiedy w rzeczywistości nie są o Nim; to, co większość rabinów powie w takiej sytuacji, to to, że te wersety mówią o Izraelu oraz o zastępczym cierpieniu Izraela. Istnieje szereg problemów z tym związanych; jednym z nich jest to, że ten sam Izajasz wielokrotnie karci Izraela za jego grzech, podczas, gdy Cierpiącego Sługę opisuje jako Tego, który nie ma grzechu. W związku z tym, ich koncepcja jest po prostu niezgodna z kontekstem. Istnieją cztery Pieśni Sługi w Księdze Izajasza, i czwarta z nich, znajdująca się w rozdziałach 52-53, jest inna od pozostałych. W pewnym sensie rabini mają rację: tak jak Kościół jest Ciałem Chrystusa, tak Jezus jest uosobieniem Izraela. Na przykład, kiedy widzicie wersety, które mówią rzeczy takie jak: „Izrael moja chwała, Izrael mój pierworodny”, w midraszowy sposób nawiązują one do Jezusa. Ale jedynie w bardzo abstrakcyjnym sensie, te wersety są o Izraelu, ich podstawowe znaczenie, zgodnie z literaturą rabiniczną, to wskazywanie na Mesjasza. Jeżeli mówią wam: „To nie jest o Mesjaszu, to poproście ich o wyjaśnienie Targumu Jonatana czy Midrasza do Samuela, które to właśnie tak twierdzą.
Żydzi również oskarżają chrześcijan o wynalezienie Nowego Przymierza, które nie istnieje, twierdząc, że jedynym przymierzem jest Tora. Księga Jeremiasza 31:31 mówi, że Bóg zawrze nowe przymierze, ale gdy powiecie im to, to będą starali się wam wmówić, że błędnie zrozumieliście tekst. W tym miejscu możecie wskazać na Midrasz
do Psalmu 7, paragraf 5a, edycji warszawskiej: „Bóg przemówi przez Mesjasza, aby zawrzeć nowe przymierze”. A Midrasz do Psalmu 2, mówi: „Ty jesteś moim Synem, oddajcie hołd Synowi, bo On wpadnie w gniew i zginiecie w ten sposób”. Rabini twierdzą, że Bóg nie ma Syna, ale mają duży problem. Oto powiem wam, jak doprowadzić ortodoksyjnego rabina do tego, aby wyjechał na wcześniejszą emeryturę na Florydę: Psalm 2 jest połączony z Psalmem 110 i z 2 Księgą Samuela 16:1, a następnie powiązany z Cierpiącym Sługą z Księgi Izajasza 53. Te rzeczy można wyczytać w Midraszu do 2 Księgi Samuela 16:1, paragraf 19, edycji lemburskiej, strona 45; także w Midraszu do Psalmu 7, paragraf 5a, edycji warszawskiej; i Jalkut tom II, paragraf 90a. (Te publikacje można nabyć w Jesziwie lub żydowskiej bibliotece religijnej). To rozwija się dalej i następnie, gdy połączy Psalm 110 z 2 Księgą Samuela 16:1 i Księgą Izajasza 53: „Przeciwko Bogu i Jego Mesjaszowi: „Jeżeli znajdę Syna Króla, to dosięgnę Go i ukrzyżuję Go okrutną śmiercią””. Talmud faktycznie mówi, że Mesjasz zostanie ukrzyżowany; liclow oto oznacza dokładnie to, co mówi –ukrzyżować.
To jest jedna z tych rzeczy, na którą nie mogą odpowiedzieć; to ich naprawdę szokuje. Po raz kolejny, w Genesis 49:10 (I Księga Mojżeszowa) Jakub przewidział, że berło nie oddali się od Judy, ani laska pasterska spomiędzy jego nóg, aż przyjdzie Szilo; Talmud Babiloński twierdzi, że gdy do tego doszło, mędrcy powiedzieli:
„Biada nam, bo oto berło zostało odjęte od Judy, a Mesjasz nie przyszedł!” Rabbi Ruchman dodaje, że członkowie Sanhedrynu posypali swoje głowy popiołem, swoje ciała oblekli w wory i zapłakali, gdy usłyszeli tę wieść. Talmud Jerozolimski datuje to zdarzenie na troszkę ponad 40 lat przed zniszczeniem świątyni w 70 roku n.e.; zatem mówią, że około 30 roku n.e. Mesjasz został przebity. (Talmud Jerozolimski, Sanhedryn tom 24, i Talmud Babiloński, Sanhedryn tom 37, rozdział 4)
„Grzechy tych, którzy pozostają w ukryciu z tobą, spowodują, że zostanie nałożone żelazne jarzmo, i postąpią z tobą jak z bydłem. Biorę to na siebie, że żaden Izraelczyk nie zginie; czyż nie jestem z krwi i kości?”
–
Midrasz do Księgi Jeremiasza 31:8, tak samo jak do Księgi Izajasza 53. „Wszelkie horyzonty czasowe dotyczące przyjścia Mesjasza zostały przekroczone”
Talmud wyraźnie stwierdza, że Mesjasz musiał już przyjść. W Talmudzie zauważono, że Bóg nadał różnym liczbom znaczenie w Swoim planie; odnotowano, że było dziesięć imion bożków i proroków, dziesięć prób Abrahama, dziesięć pokoleń od Adama do Noego i dziesięć pokoleń od Noego do Abrahama –Avodah rozdział 36. Stworzyli oni od tego system datowania. Ten mozaikowy system datowania Izraela został nadany w Leviticus 26:13-16 (III Księga Mojżeszowa), i mesjańsko zastosowano go w Talmudzie. Mojżesz datował odejście Mesjasza na rok 33 n.e. (Midrasz Bereszit Rabba do Genesis, paragraf 24b, edycji warszawskiej).
Ich własny system datowania mówi, że Mesjasz miał ujawnić się w roku 33 n.e.
Talmud potwierdza historyczność Chrystusa".
Koniec cytatu.
Są jeszcze inne starożytne materiały rabinów potwierdzające tą interpretację, a nawet ktoś stwierdził, że jeśli ktoś usuwa Mesjasza z tego rozdziału to prowadzi do herezji.
ups... tu jest wersja angielska, "niestety" znowu Fruchtenbaum jest cytowany, ale on tylko cytuje oryginalne materiały, więc jeśli komuś on sam bardzo nie odpowiada to wystarczy przeczytać same cytaty:
http://www.jesusplusnothing.com/questions/Isaiah53.htm
(Nie obiecuję, że znajdę czas na tłumaczenie, są tam cytaty tekstów z Iw.)
